Δι' ευχών..

Στη Μονή Πετράκη σήμερα εκκλησιάσθηκαν κάποιες μικρές τάξεις των Μαρασλείων Δημοτικών.

Τα μικρά και αθώα, ευλογημένα παιδάκια έφθασαν στο Ναό λίγο μόλις πριν την Μ.Είσοδο της Προηγιασμένης.

Γεμάτος ο Ναός. Ατμόσφαιρα κατάνυξης. Αμέσως υποβλήθηκε η άδολη ψυχή τους και ηρέμησαν, στάθηκαν πλάϊ στους μεγάλους σιγηρά. Λίγο απορημένα με αυτήν την ασυνήθιστη Θ.Λειτουργία των Προηγιασμένων.

Σε λίγο οι μεγάλοι γονάτισαν. Γονάτισαν και αυτά, με κάποια αμηχανία.

Από την πλαϊνή πύλη του Ιερού βγήκε ο λειτουργός, με σκεπασμένη την κεφαλή του, σιγομουρμουρίζοντας: «Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς».

Αχ, αυτό το ήξεραν τα μικρά παιδάκια. Ήταν μέσα στην καθημερινή σχολική προσευχή.

Αυθόρμητα άρχισαν να ψιθυρίζουν τη γνωστή φράση, κι έγινε ξαφνικά ένα θρόϊσμα κατανυκτικό:  «Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών..»

Αναρρίγησαν οι πάντες.

Τί μυστήριο!  Τί ευλογία!

Εγκάρδια η δέηση απ’ τις ψυχές.

Ένας ήρεμος σάλαγος απ’ την αιωνιότητα..

«Με τις ευχές των αγίων Πατέρων μας, που είμαστε γενιά τους, και ατόφιες τις παραδόσεις τους κρατούμε, Κύριε Ιησού, ο Θεός, σπλαγχνίσου μας» ..

Ήταν μια αλλοιώτικη εμπειρία. Ήταν μια απρόσμενα μετάρσια Θ.Λειτουργία..