Παραμύθι..

.

 .

Μη λησμονούμε όμως ότι το παραμύθι θέλει ηρεμία, θέλει χρόνο, θέλει ησυχία και γαλήνη..
Αυτή η εικόνα της γιαγιάς πλάϊ στο τζάκι τα λέει όλα.. 

Εκείνο το βίωμα του γονιού, που πέφτει να κοιμηθεί μαζί με το παιδί του ή πέφτει κοντά του για να το κοιμήσει είναι επίσης χαρακτηριστική..

Σήμερα, δυστυχώς, όλοι τρέχουμε..
Έχουμε σχέδια, στόχους, επιδιώξεις, φιλοδοξίες..
Σέρνουμε και τα παιδιά μας σε εξωσχολικές δραστηριότητες, με την ιδέα ότι έτσι θα τα ευεργετήσουμε..
Βγαίνουμε σε αγορές στις Μεγαλουπόλεις, και αυτές οι Μεγαλουπόλεις με τα Super και τις Agora (Εμπορικά Κέντρα τύπου Mall) καταβροχθίζουν ανελέητα στο χρόνο μας...

Έλεος! Πνιγόμαστε! Χανόμαστε! 
Χάνουμε τα παιδιά μας, χάνουμε την ψυχή μας, χάνουμε την Παράδοση, χάνουμε τη φαντασία και το όνειρο..

Πίσω στα Παραμύθια!  Εκεί είναι η Αλήθεια ! 
(παράδοξο κι όμως αληθινό) .