.

.

.

Μακρυγιάννης-Παλαμάς

Μακρυγιάννης, Παλαμάς

Στίχοι:  Πυθαγόρας

Μουσική:  Γιώργος Κατσαρός

Εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Απ’ τη μια μεριά ο Χάρος
κι απ’ την άλλη, όλο θάρρος
ο μεγάλος μας Λαός.
Μες στα κρίνα, μες στον Μάη,
με τα δόντια πολεμάει
το σκοτάδι με το Φως.

Τράβα Χάρε το δρεπάνι,
αν μπορείς και αν τολμάς,
Δεν νικάς τον Μακρυγιάννη,
δεν πεθαίνει ο Παλαμάς.

Το σκοτάδι είν’ ο Χάρος,
κι απ’ την άλλη όλο θάρρος,
ο μεγάλος μας Λαός.
Μες στα μαρμαρένια αλώνια,
όπως στα παλιά τα χρόνια,
νικητής είναι το Φως.

Ελλάς 1821 Μακρυγιάννης

Προσοχή στην Αλαζονεία!..

Όταν το μυρμήγκι βγάλει φτερά, επίκειται ο αφανισμός του..

Το γνωμικό αυτό βασίζεται σε φυσικό φαινόμενο.

Τα μυρμήγκια, στο τέλος της ζωής τους, βγάζουν φτερά.. Κι από κει καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται να πεθάνουν..

Λέγεται μεταφορικά για ανθρώπους, που κυριεύθηκαν από άμετρη αλαζονεία, η οποία όσο κορυφώνεται προμηνύει την εγγύτητα της καταβαράθρωσής τους..

Πρόσχωμεν!   

Υπακοή..

Υπακοή γενικώς, αλλά και μοναχική υπακοή ειδικότερα, δεν εννοούμε την δουλική αυτοπαράδοση στην αυθαιρεσία ενός στυγνού Σουλτάνου..

Μοναχική υπακοή είναι ο εν Αγίω Πνεύματι εναρμονισμός των ψυχών. 

Είτε σε Μοναστήρι είτε σε Οικογένεια, δηλ.σε χώρους ψυχικής ευγενείας και εν Χριστώ εκλεπτυσμένης συνυπάρξεως και πνευματικής καλλιεργείας και ψυχικής υγείας. 

Η απάρνησις του ιδίου θελήματος, του εγωϊστικού και παραλόγου, 

Όχι όμως και η απάρνηση τηςλογικής και της αξιοπρεπείας και της αυτονοήτου προσωπικής υπευθυνότητος και ελευθερίας..

«Πείθεσθε της ηγουμένοις υμων και υπείκετε, αυτοί γαρ αγρυπνουσιν υπέρ των ψυχών ημων» (Εβρ.ιγ’17).

Πείθεσθε, σημαίνει να έχετε καλή διάθεση πειθούς σε κάθε τι λογικό, που σας εκθέτει ο κατά τεκμήριο νηφάλιος και εν Πνεύματι κινούμενος προϊστάμενός σας.

Και το αντίστοιχο εκείνου είναι, να θυσιάζεται εν απολυτω εν Χριστω αγάπη για την πνευματική οικοδομή, να μη σας «παροργίζει» (Εφες.Ϛ´4), να μην εκδηλώνει παραφορές και εμπάθειες και παραλογισμούς, αλλά να εκδηλώνει πρώτος την ηπιότητα και την ταπείνωση, «ως αν τροφός θάλπει τα τέκνα αυτής» (Α’Θεσς.β’7).

Το να «πείθομαι» εκών-άκων ή μάλλον να υποτάσσομαι εκβιαστικά στην εξουσία του όποιου δυνάστη, λόγω διοικητικής εξουσίας, αυτό δεν έχει καμιά-καμιά-καμιά απολύτως σχέση ούτε με μοναχισμό, ούτε με Χριστιανισμό..

.

Η Google μας τιμα..

Να, και κάτι καλό.. σκέφθηκα, καθώς χτες μπήκα στη Google κάτι να ψάξω.
Μια ευχάριστη έκπληξη. Μια ελπιδοφόρα νότα.. 
Μέσα στην παγκόσμια επιθετικότητα και απαξίωση προς το Έθνος μας.. 
Για σκέψου. Μια Google να μας δίνει σημασία και να τιμά την Παλιγγενεσία μας, δηλαδή τα ιδανικά μας.. 
Ωστόσο, σε λίγο πονηρεύτηκα.
"μηπως αυτό γίνεται μόνο για την Ελλάδα";; 
Έτσι, για να μας κανακέψουν, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας;; 

Παίρνω τηλέφωνο έναν γνωστό μου στην Αγγλία και του εκμυστηρεύομαι την υποψία μου.
Επιβεβαιώνομαι.
Φυσικά. Ωρισμένα Doodle της Google είναι παγκόσμια (όπως για τους Μουσουλμάνους που ανέφερα τις προηγούμενες μέρες) και ορισμένα είναι μόνο τοπικά, για τους .. ιθαγενείς.. Για να βαυκαλίζονται.. 
Ευχαριστούμε Google.
Εμείς όμως τα ιδεώδη μας τα έχουμε ούτως ή άλλως. 
Και δε χρειαζόμαστε τις δικές σου συστάσεις ή ψεύτικες και δόλιες κολακείες..
Η παγκόσμια Κοινότητα τα έχει ανάγκη. 
Και σεις της τα στερείτε. 
Κακό δικό σας.. 

Ούτε αυτό είναι σωστό

 

Η ελληνική Σημαία είναι κάτι ιερό. 
Είναι έμβλημα, σύμβολο, εκφραστής συμπυκνωμένος των ιδεωδών του Έθνους,
καθώς και του αίματος των Εθνομαρτύρων.
Να σκεφθείτε:
Δεν επιτρέπεται,κατά τα αποκαλυπτήρια προτομών και μνημείων των εθνικών αγώνων αι των Ηρώων, δεν επιτρέπεται να καλύπτει η Ελληνική Σημαία το Μνημείο κατά την τελετή αποκαλύψεώς του, παρά μόνον επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται τα χρώματα, λευκές και γαλάζιες κορδέλες και ταινίες.. 
Δεν είναι θέμα φανατισμού ή οπαδοποίησης και μαζικής υστερίας η Σημαία του Εθνους, η Ελληνική Σημαία.
Μην παρασυρόμεθα από τους ξένους, που δεν γνωρίζουν το μέτρο, που παραπαίουν..

Κρυφό Σχολειό

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Ἀπ᾿ ἔξω μαυροφόρ᾿ ἀπελπισιά,
πικρῆς σκλαβιᾶς χειροπιαστό σκοτάδι.
Καὶ μὲσα στὴ θολόχτιστη ἐκκλησιά,
στήν ἐκκλησιά, ποὺ παίρνει κάθε βράδυ
τὴν ὄψη τοῦ σχολειοῦ,
τὸ φοβισμένο φῶς τοῦ καντηλιοῦ
τρεμάμενο τὰ ὄνειρα τα ἀναδεύει
καὶ γύρω τὰ σκλαβόπουλα μαζεύει.

Ἐκεῖ καταδιωγμένη κατοικεῖ
τοῦ σκλάβου ἡ ἁλυσόδετη πατρίδα·
βραχνὰ ὁ παπᾶς ὁ δάσκαλος ἐκεῖ
θεριεύει τὴν ἀποσταμένη ἐλπίδα
μὲ λόγια μαγικά·
ἐκεῖ ἡ ψυχὴ πικρότερο ἀγροικᾶ
τὸν πόνο τῆς σκλαβιᾶς της, ἐκεῖ βλέπει
τί ἔχασε, τί ἔχει, τί τῆς πρέπει.

Κι᾿ ἀπ᾿ τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ψηλά,
ποὺ ἐβούβανε τὰ στόματα τῶν πλάνων
καὶ ρίχνει καὶ συντρίβει καὶ κυλᾶ
στὴν ἄβυσσο τοὺς θρόνους τῶν τυράννων
κι᾿ ἀπὸ τὴ σιγαλιά,
ποὺ δένει στὸ λαιμὸ πνιγμοῦ θηλειά,

Κι᾿ ἀπ᾿ τῶν προγόνων τ᾿ ἄφθαρτα βιβλία,
ποὺ δείχνουν τὰ πανάρχαια μεγαλεῖα,
ἕνας ψαλμὸς ἀκούγεται βαθὺς
σὲ μελωδίες ἑνὸς κόσμου ἄλλου
κι᾿ ἀνατριχιάζει ἀκούοντας καθεὶς
προφητικὰ τὰ λόγια τοῦ δασκάλου
μὲ μιὰ φωνή βαριά:

«Μὴ σκιάζεστε στὰ σκότη. Ἡ Λευτεριά,
σὰν τῆς αὐγῆς τὸ φεγγοβόλο ἀστέρι,
τῆς νύχτας τὸ ξημέρωμα θὰ φέρη».

Ἰωάννης Πολέμης    «Ἀλάβαστρα»

Τα δάκρυα των Ηρώων

Δεν είναι μόνο οι ιδρώτες και τα αίματα των Ηρώων της Ελευθερίας.

Είναι και τα δάκρυα και οι λυγμοί και  οι δεήσεις προς τον Παντοκράτορα, την Παναγία, τους Αγίους, δεήσεις μέσα στο κλάμα, δεήσεις μέσα σε αβάσταγο πόνο.. 

Δεήσεις και δάκρυα, που και τώρα αναπέμπουν με τόσο καϋμό.. 

 

"Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς…

Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα.

Παναγία μου, είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν.

Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο άλογό μου και έφυγα".     Θ.Κολοκοτρώνης

 

"Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις

μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».

Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό 'χα, δεν τό 'δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».

Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα..

Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα. Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν. Και την Πατρίδα δεν την θέλουν Μητέρα κοινή.

Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα.

Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:

«Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».   Ιω.Μακρυγιάννης

Να σεβασθούμε τις παρελάσεις !

  Όταν αδιαφορούμε για την ουσία των πραγμάτων, καταστρέφουμε τη ζωή!

Ας το δούμε πώς αυτό γίνεται με την ευκαιρία της Εθνικής Εορτής και των παρελάσεων.

Τί σημαίνει Εθνική Εορτή, και για ποιο σκοπό πραγματοποιούνται παρελάσεις;

Εθνική Εορτή είναι εκδηλώσεις μνήμης με την ευκαιρία ανακυκλούμενων στο χρόνο Επετείων, όπου το Έθνος έλαμψε με τους αγώνες και τα ιδανικά του.

Δεν είναι πάντα ευχάριστες οι Επέτειοι αυτές, δεν αναφέρονται πάντα σε «νίκες». Έχουμε το 1453 την Άλωση, έχουμε το 1922 την Μικρασιατική Γενοκτονία και τον ανείπωτο όλεθρο ενός μακρίωνα πολιτισμού στην Ιωνία, έχουμε το 1974 με τη ματωβαμένη και Τουρκοπατημένη Κύπρο.

Ακόμη και η μεγάλη Εθνική Επέτειος της Παλιγγενεσίας του 1821 κρύβει τόσα δράματα, τόσα αίματα, τραγικότητα διχονοιών επίσης. Και η Επέτειος του 1940 έχει και αυτή πλευρές δραματικές, κυρίως με την Κατοχή, που επακολούθησε..

Ωστόσο, εκείνο που πάντα ως κοινός παρονομαστής σταθερά εμφανίζεται είναι η πιστότητα στα ιδανικά του Γένους, η ΕλληνΟρθοδοξία, η αξιοπρέπεια και τιμή του λαού, το σθένος των αγνωνιστών, η ενότητα, η συμψυχία στο Έθνος, και τελικά η ιστορική δικαίωση των αγώνων.

Συγκεντρωνόμαστε, λοιπόν, στους δημόσιους χώρους,κατακλύζουμε τους δρόμους και τις πλατείες, με τόση ευπρέπεια και ομόνοια και ψυχική αγαλλίαση. Ακούμε από τα μεγάφωνα τους εκφωνητές, να μας ξαναθυμίζουν τους άθλους των προγόνων. Και σεμνυνόμεθα για την Ιστορία μας και ξανα-υπογραμμίζουμε το «είναι» μας και τα ιστορικά πεπρωμένα μας.

Να σημειώσουμε και τη μεγάλη-μεγίστη διαφορά από τις διαδηλώσεις με τον αφόρητο λαϊκισμό, τη μαζοποίηση, την οχλοκρατία και τις αποκαρδιωτικές  βαρβαρότητες,

πραγματικά λελούδια!..

 

καταστροφές, βανδαλισμούς, όπου όχι ιδανικά και ενότητα, αλλά μίσος και πρωτογονισμός και αγριότητα διαχέονται σαν πικρότατη αιθαλομίχλη στην ατμόσφαιρα της κοινωνίας και μας αποπνίγουν..

Στις Εθνικές Εορτές συνειθίζουμε πολύ εύλογα:

 

 

∙ Θ.Λειτουργίες και Δοξολογίες, ευχαριστώντας τον Πανάγαθο Θεό, διότι μας προστάτευσε και διότι μας ανέδειξε ενωμένους και αγωνιστές.

∙ Καταθέτουμε στεφάνους δόξης στα Μνημεία των πεσόντων ηρώων και αναπέμπουμε επιμνημόσυνες δεήσεις.

∙ Εκφωνούνται Ομιλίες αναμνηστικές των γεγονότων.

∙ Στήνονται Εθνικοί Χοροί πανηγυρισμού.

∙ Και κάτω από παιανισμούς μεγαλόπρεπων μουσικών οργάνων, Παρελάσεις δρομολογούνται.

Με ποιο νόημα και με ποιο σκοπό οι Παρελάσεις;

Απλά. Να παρουσιασθεί στα μάτια όλων η νεότητα του σήμερα. Να φανούν ποιοί στέκονται στα βήματα των παλιών, ποιοί είναι έτοιμοι να αγωνιστούν όποτε ο καιρός καλέσει και ποιοί, ούτως ή άλλως, δίνουν το στίγμα της ΕλληνΟρθοδοξίας και των Ιδανικών του Γένους στους σημερινούς ζοφερούς καιρούς και χρόνους.

Περνούν τα παιδιά μας με τη Γαλανόλευκη μπροστά. Περνούν τα παιδιά του λαού τα στρατευμένα.

Βγαίνει στην επιφάνεια το έργο, που μυστικά συντελείται στις εστίες των οικογενειών και στα θρανία των Σχολειών και στα έμπεδα των νεοσυλλέκτων εφέδρων.

Και χειροκροτούμε και χαιρόμεθα και αγαλλόμεθα και ανανεώνουμε τις ελπίδες μας, αλλά και το κουράγιο μας για τον καθημερινό αγώνα, και αναπτερώνουμε το ηθικό μας.

Υπό την έννοια αυτή,

∙ Ο βηματισμός δείχνει τη στιβαρότητα, το ρυθμό, την συμψυχία, την εν ελευθερία και σεμνότητι πειθαρχία.

∙ Η ευθυτενής κορμοστασιά φανερώνει τη λεβεντιά της ψυχής και το αδούλωτο φρόνημα της τιμής.

∙ Το πληθος των παιδιών στις φάλαγγες πιστοποιεί την ελπιδοφόρα ύπαρξη της νέας γενιάς.

∙ Και η ενδυμασία, ασπρογάλαζη, εκφράζει την ελληνοπρεπή ποιότητα της ψυχής.

Μετά από όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς τί σχέση έχει η μουσουλμανική μανδήλα (αύριο μήπως και μπούργκα;) σε μια καθαρά ΕλληνΟρθόδοξη Μνήμη και Εορτή;

Πώς είναι δυνατόν, να κρατάει τη γαλανόλευκη Αλβανός ή Τούρκος ή Πακιστανός;

Το καταλαβαίνεται, ελπίζω. Δεν είμαι ρατσιστής. Απλώς ψάχνω την ουσία.

Και αριστούχος να είναι ένας μαθητής (ντροπή μας, βεβαίως) εξ ορισμού θα πρέπει να αποκλεισθεί.

Άλλωστε, ούτε ο ίδιος θα είχε κάτι να ποθήσει με μια τέτοια θέση, εκτός από το να θριαμβολογήσει με ειρωνεία και χλεύη εις βάρος μας..

Στις παρελάσεις υπάρχουν προδιαγραφές.

Και οφείλουν οι πάντες να τις συνειδητοποιούν και να τις σέβονται.

Ας πω και ένα παράδειγμα:

Στις Στρατιωτικές Σχολές του Έθνους μας φιλοξενούμε με πολύ φιλοφροσύνη και μεγαλοκαρδία σπουδαστές από Ξένα Κράτη. Τους μεταδίδουμε και ..όλα τα μυστικά του αγώνα και της στρατηγικής μας!..

Ωστόσο, σε κανέναν από αυτούς δεν επιτρέπουμε να φοράει το σαρίκι και τις κελεμπίες του τόπου του.

Ούτε του αναθέτουμε να κρατήσει τη Σημαία, το λάβαρο του Έθνους, ως επικεφαλής εμπνευστής τιμητικός Σημαιοφόρος του αγήματος.. 
Είναι "φιλοξενούμενοι"!  Πώς αλλιώς να το πούμε. ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ. Ας πούνε κι ένα "ευχαριστώ" για την ευγενική φιλοξενία, που τους παρέχουμε. Κι ας μη ζητούν πράγματα, που δεν τους ανήκουν.. Πράγματα, για μας ιερά και μοναδικά!..

Κι ακόμη περισσότερο, αν θέλετε, δε δεχόμαστε ως συσ-σπουδαστές κεκηρυγμένους εχθρούς μας (Τούρκους, Σκοπιανούς, Αλβανούς).

τί εκπροσωπεί; τί νιώθει;; ποιόν εκφράζει;; τί αισθήματα προξενεί στο λαό;;

Κοντά στο νου κι η γνώση. Κοντός ψαλμός, Αλληλούϊα..

Κι ένα τελευταίο:

Μετά από όλα αυτά προβάλλει και η ανάγκη, να μπουν όρια και κανονισμοί στην εμφάνιση των μαθητών και μαθητριών.

Δεν οργανώνουμε επίδειξη μόδας με τις παρελάσεις, ούτε επίδειξη μαγκιάς..

Μακρυά μαλλιά των αγοριών, τατουάζ σε χέρια και πόδια, ρούχα απρεπή, ψηλά τακούνια, επιδεικτικά ρολόγια, καδένες, σκουλαρίκια, μενταγιόν, τσαντάκια στον ώμο!! (όπως φορούσε αναιδέστατα και προκλητικότατα πέρσι η μουσουλμάνα).

Είναι απαράδεκτα όλα αυτά στις παρελάσεις. 
Ακόμη και οι συνοδοί Εκπαιδευτικοί πρέπει να προσαρμόζονται και να σέβονται τα όρια..

Ας συνέλθουμε κάποτε οι Νεοέλληνες! Πολύ «χύμα» καταντήσαμε..

Οι ήρωες από ψηλά μας κυτάνε!

Έχουν κι αυτοί δικαιώματα σ’αυτόν τον τόπο!

Αυτοί κι αν έχουν!.. 

25η Μαρτίου - προετοιμασθείτε!

 ΟΧΙ μουσουλμανικές μαντήλες της Ελληνικές Παρελάσεις!!

 

 

Προπαγάνδα Μουσουλμανισμού

Πάμε καλά!  

 Στην πιο χρηστική και πολυ-επισκέψιμη μηχανή αναζήτησης, τη Google, φιλοτιμούνται οι Διαχειριστές της να μας θυμίζουν "χαριτωμένα" κάτι επίκαιρο, με τα λεγόμενα Doodle, σκιτσάκια, συνήθως κινούμενα, που εκπέμπουν μήνυμα..

Τί δηλαδή;; Τί προβάλλουν;

Τους ήρωες της Αλήθειας; 
Τους Μάρτυρες της ευγενέστερης Πίστης των αιώνων; 
Τους πρωτοπόρους της Επιστήμης;;  
Τους Ιεραποστόλους των απολιτίστων λαών;;  

Όχι βέβαια. Αυτά είναι παρωχημένα, για τον παραπαίοντα Δυτικό πρώην χριστιανικό κόσμο.

Τώρα η μόδα είναι οι ..μουσουλμάνοι!! 
Ανακαλύψανε ότι σαν αυτές τις μέρες γεννήθηκε κάποιος Abdul Sattar Edhie Πακιστανός φιλάνθρωπος, και άλλος Αιγύπτιος καταπληκτικός Αρχιτέκτονας Hassan Fathy.. (μόνο που οι κατασκευές του καταρρέουν)

Και μας τους πασάρουν.

Έτσι, να συνηθίσουμε τις φάτσες τους.
Έτσι, να συνηθίζουμε τα ονόματα και τους "μεγάλους" του Ισλάμ.. 

Αύριο, προφανώς, θα μας χρειασθούν.
Αύριο, θα δίνουμε εξετάσεις για το βιογραφικό τους!

Έλεος! 

Δύσκολη η ζωή..

 

.

.

Συρμός

Έτσι γίνεται πάντα με το συρμό, τις «νέες ιδέες» και τις «νέες προτάσεις», τους τρόπους και τα ήθη που «φοριούνται σήμερα», τις μαζικές παρορμήσεις και εξάψεις..
Έτρεξαν δυό-τρεις να προλάβουν!  
Τους είδαν οι άλλοι, έτρεξαν κι αυτοί ξοπίσω τους.. 
Να προλάβουν..
Ωστόσο, αυτό το περίφημο αεροπλάνο, που θα τους απογείωνε, που θα τους ανύψωνε σε αιθέριους κόσμους και θα τους ταξίδευε σε μαγευτικές χώρες..  απλά, δεν υπήρχε!..