Εθνική Εορτή είναι εκδηλώσεις μνήμης
με την ευκαιρία ανακυκλούμενων στο χρόνο Επετείων, όπου το Έθνος έλαμψε με τους
αγώνες και τα ιδανικά του.
Δεν είναι πάντα ευχάριστες οι
Επέτειοι αυτές, δεν αναφέρονται πάντα σε «νίκες». Έχουμε το 1453 την Άλωση,
έχουμε το 1922 την Μικρασιατική Γενοκτονία και τον ανείπωτο όλεθρο ενός
μακρίωνα πολιτισμού στην Ιωνία, έχουμε το 1974 με τη ματωβαμένη και
Τουρκοπατημένη Κύπρο.
Ακόμη και η μεγάλη Εθνική Επέτειος
της Παλιγγενεσίας του 1821 κρύβει τόσα δράματα, τόσα αίματα, τραγικότητα
διχονοιών επίσης. Και η Επέτειος του 1940 έχει και αυτή πλευρές δραματικές, κυρίως
με την Κατοχή, που επακολούθησε..
Ωστόσο, εκείνο που πάντα ως κοινός
παρονομαστής σταθερά εμφανίζεται είναι η πιστότητα στα ιδανικά του Γένους,
η ΕλληνΟρθοδοξία, η αξιοπρέπεια και τιμή του λαού, το σθένος
των αγνωνιστών, η ενότητα, η συμψυχία στο Έθνος, και τελικά η
ιστορική δικαίωση των αγώνων.
Συγκεντρωνόμαστε, λοιπόν, στους
δημόσιους χώρους,κατακλύζουμε τους δρόμους και τις πλατείες, με τόση ευπρέπεια
και ομόνοια και ψυχική αγαλλίαση. Ακούμε από τα μεγάφωνα τους εκφωνητές, να μας
ξαναθυμίζουν τους άθλους των προγόνων. Και σεμνυνόμεθα για την Ιστορία μας και
ξανα-υπογραμμίζουμε το «είναι» μας και τα ιστορικά πεπρωμένα μας.
Να σημειώσουμε και τη μεγάλη-μεγίστη
διαφορά από τις διαδηλώσεις με τον αφόρητο λαϊκισμό, τη μαζοποίηση, την
οχλοκρατία και τις αποκαρδιωτικές
βαρβαρότητες,
καταστροφές, βανδαλισμούς, όπου όχι ιδανικά και ενότητα, αλλά μίσος και πρωτογονισμός και αγριότητα διαχέονται σαν πικρότατη αιθαλομίχλη στην ατμόσφαιρα της κοινωνίας και μας αποπνίγουν..
πραγματικά λελούδια!.. |
καταστροφές, βανδαλισμούς, όπου όχι ιδανικά και ενότητα, αλλά μίσος και πρωτογονισμός και αγριότητα διαχέονται σαν πικρότατη αιθαλομίχλη στην ατμόσφαιρα της κοινωνίας και μας αποπνίγουν..
Στις Εθνικές Εορτές συνειθίζουμε πολύ εύλογα:
∙ Θ.Λειτουργίες και Δοξολογίες, ευχαριστώντας τον Πανάγαθο Θεό, διότι μας προστάτευσε και διότι μας ανέδειξε ενωμένους και αγωνιστές.
∙
Καταθέτουμε στεφάνους δόξης στα Μνημεία των πεσόντων ηρώων και
αναπέμπουμε επιμνημόσυνες δεήσεις.
∙
Εκφωνούνται Ομιλίες αναμνηστικές των γεγονότων.
∙
Στήνονται Εθνικοί Χοροί πανηγυρισμού.
∙
Και κάτω από παιανισμούς μεγαλόπρεπων μουσικών οργάνων, Παρελάσεις
δρομολογούνται.
Με ποιο νόημα και με ποιο σκοπό οι
Παρελάσεις;
Απλά. Να παρουσιασθεί στα μάτια όλων η
νεότητα του σήμερα. Να φανούν ποιοί στέκονται στα βήματα των παλιών, ποιοί
είναι έτοιμοι να αγωνιστούν όποτε ο καιρός καλέσει και ποιοί, ούτως ή άλλως,
δίνουν το στίγμα της ΕλληνΟρθοδοξίας και των Ιδανικών του Γένους στους
σημερινούς ζοφερούς καιρούς και χρόνους.
Βγαίνει στην επιφάνεια το έργο, που
μυστικά συντελείται στις εστίες των οικογενειών και στα θρανία των Σχολειών και
στα έμπεδα των νεοσυλλέκτων εφέδρων.
Και χειροκροτούμε και χαιρόμεθα και
αγαλλόμεθα και ανανεώνουμε τις ελπίδες μας, αλλά και το κουράγιο μας για τον
καθημερινό αγώνα, και αναπτερώνουμε το ηθικό μας.
Υπό την έννοια αυτή,
∙ Ο βηματισμός δείχνει τη στιβαρότητα,
το ρυθμό, την συμψυχία, την εν ελευθερία και σεμνότητι πειθαρχία.
∙ Η ευθυτενής
κορμοστασιά φανερώνει τη λεβεντιά της ψυχής και το αδούλωτο φρόνημα της τιμής.
∙ Το πληθος των
παιδιών στις φάλαγγες πιστοποιεί την ελπιδοφόρα ύπαρξη της νέας γενιάς.
∙
Και η ενδυμασία, ασπρογάλαζη, εκφράζει την ελληνοπρεπή ποιότητα της
ψυχής.
Μετά από όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς
τί σχέση έχει η μουσουλμανική μανδήλα (αύριο μήπως και μπούργκα;) σε μια
καθαρά ΕλληνΟρθόδοξη Μνήμη και Εορτή;
Πώς είναι δυνατόν, να κρατάει τη γαλανόλευκη Αλβανός ή
Τούρκος ή Πακιστανός;
Το καταλαβαίνεται, ελπίζω. Δεν είμαι ρατσιστής. Απλώς ψάχνω την
ουσία.
Και αριστούχος να είναι ένας μαθητής
(ντροπή μας, βεβαίως) εξ ορισμού θα πρέπει να αποκλεισθεί.
Άλλωστε, ούτε ο ίδιος θα είχε κάτι
να ποθήσει με μια τέτοια θέση, εκτός από το να θριαμβολογήσει με ειρωνεία και
χλεύη εις βάρος μας..
Στις παρελάσεις υπάρχουν
προδιαγραφές.
Και οφείλουν οι πάντες να τις
συνειδητοποιούν και να τις σέβονται.
Ας πω και ένα παράδειγμα:
Στις Στρατιωτικές Σχολές του Έθνους μας φιλοξενούμε με πολύ
φιλοφροσύνη και μεγαλοκαρδία σπουδαστές από Ξένα Κράτη. Τους μεταδίδουμε και
..όλα τα μυστικά του αγώνα και της στρατηγικής μας!..
Ωστόσο, σε κανέναν από αυτούς δεν επιτρέπουμε να φοράει το
σαρίκι και τις κελεμπίες του τόπου του.
Ούτε του αναθέτουμε να κρατήσει τη Σημαία, το λάβαρο
του Έθνους, ως επικεφαλής εμπνευστής τιμητικός Σημαιοφόρος του αγήματος..
Είναι "φιλοξενούμενοι"! Πώς αλλιώς να το πούμε. ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ. Ας πούνε κι ένα "ευχαριστώ" για την ευγενική φιλοξενία, που τους παρέχουμε. Κι ας μη ζητούν πράγματα, που δεν τους ανήκουν.. Πράγματα, για μας ιερά και μοναδικά!..
Είναι "φιλοξενούμενοι"! Πώς αλλιώς να το πούμε. ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ. Ας πούνε κι ένα "ευχαριστώ" για την ευγενική φιλοξενία, που τους παρέχουμε. Κι ας μη ζητούν πράγματα, που δεν τους ανήκουν.. Πράγματα, για μας ιερά και μοναδικά!..
Κι ακόμη περισσότερο, αν θέλετε, δε
δεχόμαστε ως συσ-σπουδαστές κεκηρυγμένους εχθρούς μας (Τούρκους, Σκοπιανούς,
Αλβανούς).
τί εκπροσωπεί; τί νιώθει;; ποιόν εκφράζει;; τί αισθήματα προξενεί στο λαό;; |
Κι ένα τελευταίο:
Μετά από όλα αυτά προβάλλει και η ανάγκη, να μπουν όρια και
κανονισμοί στην εμφάνιση των μαθητών και μαθητριών.
Δεν οργανώνουμε επίδειξη μόδας με τις παρελάσεις, ούτε επίδειξη
μαγκιάς..
Μακρυά μαλλιά των αγοριών, τατουάζ σε
χέρια και πόδια, ρούχα απρεπή, ψηλά τακούνια, επιδεικτικά ρολόγια, καδένες, σκουλαρίκια, μενταγιόν, τσαντάκια στον ώμο!! (όπως φορούσε αναιδέστατα
και προκλητικότατα πέρσι η μουσουλμάνα).
Είναι απαράδεκτα όλα αυτά στις
παρελάσεις.
Ακόμη και οι συνοδοί Εκπαιδευτικοί πρέπει να προσαρμόζονται και να σέβονται τα όρια..
Ακόμη και οι συνοδοί Εκπαιδευτικοί πρέπει να προσαρμόζονται και να σέβονται τα όρια..
Ας συνέλθουμε κάποτε οι Νεοέλληνες!
Πολύ «χύμα» καταντήσαμε..
Οι ήρωες από ψηλά μας κυτάνε!
Έχουν κι αυτοί δικαιώματα σ’αυτόν τον
τόπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου