Δεν είναι μόνο οι ιδρώτες και τα αίματα των Ηρώων της Ελευθερίας.
Είναι και τα δάκρυα και οι λυγμοί και οι δεήσεις προς τον Παντοκράτορα, την Παναγία, τους Αγίους, δεήσεις μέσα στο κλάμα, δεήσεις μέσα σε αβάσταγο πόνο..
Δεήσεις και δάκρυα, που και τώρα αναπέμπουν με τόσο καϋμό..
"Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς…
Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα.
Παναγία μου, είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν.
Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο άλογό μου και έφυγα". Θ.Κολοκοτρώνης
"Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι
μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και
περισσότερο πονώντας δια τις
μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου,
τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον
δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό 'χα, δεν τό 'δινα κανενός. Κι’ αν
πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς
λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν
πέτραν μόνος και έκλαιγα..
Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα
που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το
χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την
Πατρίδα. Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν. Και την Πατρίδα δεν την θέλουν
Μητέρα κοινή.
Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα
παθήματα.
Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου
τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:
«Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε,
διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν
έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην
αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να
μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά
που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας». Ιω.Μακρυγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου