ο γιός του Νικόλαος |
η εγγονή του Αγγελική |
Οι
Φιλέλληνες αποτελούν ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην Ελληνική Ιστορία, που βοήθησαν
τη χώρα σε δύσκολες στιγμές.
Ανάμεσα
σ’ αυτούς συγκαταλέγεται και ο Ιωσήφ Μπλέχινγκερ, ο γερμανός στρατιώτης που
έσωσε μια ολόκληρη ελληνική πόλη, την Λαμία, από την καταστροφή.
Άλλαξε
το όνομά του σε Ηλίας Κόκκινος και δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα
Ο Ηλίας Κόκκινος ανήκει σε αυτή την κατηγορία
ανθρώπων, που όταν ήρθε στην Ελλάδα ένιωσε ότι ήταν στον τόπο του! Και
φιλοτιμήθηκε να προσφέρει ό,τι όσο μεγαλυτερο καλό.
Το
πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ Μπλέχινγκερ και γεννήθηκε το 1911 σε μία πόλη
στα σύνορα της Δρέσδης.
Τον πρώτο καιρό υπηρέτησε στην Πολωνία και
ύστερα μετατέθηκε στην Ελλάδα.
Η χώρα βρισκόταν υπό την γερμανική κατοχή και ο
Μπλέχινγκερ ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου κλειδούχου στον σιδηροδρομικό σταθμό
της Λαμίας, το Λιανοκλάδι.
Παρότι βρισκόταν στις υπηρεσίες του γερμανικού
στρατού, ο Μπλέχινγκερ δεν ήταν Ναζί και όσο μπορούσε βοηθούσε τον κατοίκους
της περιοχής. Δεν εμπόδιζε τους Λαμιώτες να κλέβουν τα τρόφιμα των Γερμανών από
τα βαγόνια και απελευθέρωσε πολλούς Έλληνες που θα εκτελούνταν. Συνεργάστηκε με
τους έλληνες αντάρτες και τους ενημέρωνε για επικείμενες ενέργειες ή ενέδρες των
Γερμανών.
Πολλοί
άρρωστοι Έλληνες, μεταφέρθηκαν με τα γερμανικά τρένα νύχτα σε Νοσοκομεία
(Λαμίας και Λάρισας), χάρη στον θαρραλέο Αυστριακό.
Η πράξη του να εμποδίσει την καταστροφή της
Λαμίας, που σχεδίασαν οι Γερμανοί ήταν το αποκορύφωμα της δράσης του.
Στις 18 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκατέλειπαν
επιτέλους τη Λαμία.
Στην
πόλη παρέμειναν μόνο 5 στρατιώτες τους με εντολή να ανατινάξουν όσα κτίρια και
εγκαταστάσεις της πόλης μπορούσαν, όταν τα στρατεύματα θα έχουν απομακρυνθεί.
Τα πυρομαχικά τοποθετήθηκαν στις αποθήκες του στρατοπέδου με στόχο να εκραγούν
τις πρωϊνές ώρες.
Ο Μπλέχινγκερ έμαθε
από τις προηγούμενες μέρες τα σχέδια των μοχθηρών κατακτητών, που και τελευταία
στιγμή, υποχωρούντες ηττημένοι, επεδίωκαν την καταστροφή.
Το βράδυ, λοιπόν, της 17ης Οκτωβρίου, ο Μπλέχινγκερ
μαζί με έναν Ιταλό, ονόματι Μάριο (ωστόσο, ο ίδιος αρνείται διαρρήδην ότι
υπήρξε τέτοια συνεργασία: βλέπε φωτο), πήγε στο στρατόπεδο και έκοψε τα καλώδια
των εκρηκτικών. Στη συνέχεια οι αντάρτες φρόντισαν να τον φυγαδεύσουν μακριά
από το στρατόπεδο, κοντά στο χωριό Αυλάκι.
Το επόμενο πρωϊ οι κάτοικοι μαζεύτηκαν στην Εκκλησία,
για να γιορτάσουν την γιορτή του Αγίου Λουκά. Η είδηση ότι η Λαμία θα ανατιναζόταν
και θα καιγόταν έκανε τον γύρο της πόλης, και πολλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν
τα σπίτια τους.
Ο Μπλέχινγκερ όμως είχε καταφέρει να αποτρέψει την
ολική καταστροφή και μόνο κάποιες μικρές εκρήξεις ακούστηκαν.
Ο Μπλέχινγκερ δεν έφυγε ποτέ ξανά από την
Ελλάδα, παντρεύτηκε την Αγγελική Καρακώστα και απέκτησε έναν γιο.
Ασχολήθηκε με τη βυζαντινή αγιογραφία και πέθανε
το 1995.
Ο
Ηλίας Κόκκινος γεννήθηκε το 1911, με το όνομα Ιωσήφ Μπλέχινγκερ (Josef
Blechinger) στο Glockelberg της Αυστριας, από πατέρα (Herman) Αυστριακό και
μητέρα (Anna) Τσεχοσλοβάκα. Οι δεσμοί του με την Ελλάδα, όμως προϋπήρχαν, μιας
και ένας προπάππους του καταγόταν απο την Πάτρα!
Στρατολογήθηκε στο γερμανικο στρατό, για να μετάσχει
στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Έφτασε ως στρατιώτης στην Ελλάδα, αφού πρωτα
γνώρισε τη φρίκη του πολέμου και τις θηριωδίες των Γερμανών στην Πολωνία
(καταναγκαστικά έργα).
Εργάστηκε ως υπεύθυνος κλειδούχος του Γερμανικού
Κατοχικού στρατού, στα τρενα, στον συγκοινωνιακό κόμβο Λιανοκλαδίου-Στυλίδας,
στο διαστημα 1941-1944 (με προϊστάμενο Α. Βούλγαρη).
Κατά τη διάρκεια της κατοχής, ο Ηλίας Κόκκινος,
βοήθησε τους αγωνιζόμενους Λαμιώτες, ως πραγματικός έλληνας! πατριώτης
αψηφώντας τις συνέπειες.
Έσωσε τη ζωή πολλών αγωνιστών, ειδοποιώντας τους για τα γερμανικά μπλόκα και πολλές φορές ελευθερώνοντάς τους παράτολμα απο τα κρατητήρια, με κίνδυνο της ζωής του.
Έσωσε τη ζωή πολλών αγωνιστών, ειδοποιώντας τους για τα γερμανικά μπλόκα και πολλές φορές ελευθερώνοντάς τους παράτολμα απο τα κρατητήρια, με κίνδυνο της ζωής του.
Τις παραμονές της γιορτής του Αγ.Λουκά, είχαν
τοποθετηθεί εκρηκτικά σε αποθήκες πυρομαχικών για να ανατινάξουν οι Γερμανοί
την Λαμία, κατα την αποχώρησή τους.
Η απελευθέρωση της Λαμίας, σταθηκε αναίμακτη, χάρη στον ηρωϊσμό αυτού του ανθρώπου, καθώς αυτός φρόντισε και έκοψε τα καλώδια πυροδοτήσεως. Μάλιστα στο Στρατόπεδο των Γερμανών (σημερινό στρατόπεδο Τσαλτάκη) υπήρχε μεγάλη ποσότητα πυρομαχικών και ανεφοδιασμού, που φάνηκε χρήσιμη στους Έλληνες.
Η απελευθέρωση της Λαμίας, σταθηκε αναίμακτη, χάρη στον ηρωϊσμό αυτού του ανθρώπου, καθώς αυτός φρόντισε και έκοψε τα καλώδια πυροδοτήσεως. Μάλιστα στο Στρατόπεδο των Γερμανών (σημερινό στρατόπεδο Τσαλτάκη) υπήρχε μεγάλη ποσότητα πυρομαχικών και ανεφοδιασμού, που φάνηκε χρήσιμη στους Έλληνες.
Έκτοτε, ο Μπλέχινγκερ παρέμεινε στη Λαμία.
Το
1945 παντρευτηκε την Κούλα (Αγγελική) Καρακώστα και απέκτησε ενα γιό, τον Νίκο.
Την ίδια χρονιά, βαφτίστηκε παίρνοντας το όνομα του πρώτου πεσόντα αγωνιστή -Λαμιώτη, στο Αλβανικό Επος: Ηλίας Κόκκινος.
Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, ιδιαίτερα τη Βυζαντινή, και εγινε Aγιογράφος.
Εργα του βρίσκονται σε πολλες Εκκλησίες της κεντρικής Ελλάδας.
Την ίδια χρονιά, βαφτίστηκε παίρνοντας το όνομα του πρώτου πεσόντα αγωνιστή -Λαμιώτη, στο Αλβανικό Επος: Ηλίας Κόκκινος.
Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, ιδιαίτερα τη Βυζαντινή, και εγινε Aγιογράφος.
Εργα του βρίσκονται σε πολλες Εκκλησίες της κεντρικής Ελλάδας.
Στις 18 Οκτωβρίου 1979 (γιορτή του Αγ.Λουκά ),
με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, επι Δημαρχίας Αντ. Φίλη , τιμήθηκε
με το αργυρό μετάλλιο της Πόλης, για την προσφορά του στον τόπο.
Ανθρωπος χαμηλών τόνων, έζησε μια ήσυχη ζωή με
αγαπημένη του ασχολία το ψάρεμα.
Πάντα,
μακριά απο τη δημόσια προβολή...
Και
όταν τον ρωτούσαν σχετικά με την δράση του, έλεγε..." γράψτε πως είμαι
Ελληνας δημοκράτης, τίποτε άλλο...".
Έφυγε από τη ζωή, στα 84 του χρόνια,
ευτυχισμένος, που έγινε Ορθόδοξος Χριστιανός και έζησε σε αυτόν τον τόπο, τον
οποίο και έκανε πατρίδα του...
Aπεβίωσε,
στις 23/09/1995 στη Λαμία.
Συνέντευξη-αφιέρωμα στον ήρωα Ηλία Κόκκινο! Οκτ 18, 2015
Συνέντευξη τηςδημοσιογράφου
Λίλιαν
Χαχοπούλου για τον Ηλία Κόκκινο, από τον γιό του Νίκο και την
εγγονή του Αγγελική.
Μια συνέντευξη-αφιέρωμα με φωτογραφίες από το προσωπικό τους αρχείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου