Συγκινητική εκδήλωση Μητροπολίτου

Είναι ώρα 10.30' μμ
Η Μονή ησυχάζει. Μέσα σε πόνο και περισυλλογή οι πατέρες τέλειωσαν από ώρα το απόδειπνο και κλείστηκαν στα κελιά τους άλλοι να συνεχίσουν τις προσευχές, κι άλλοι καταβεβλημένοι να κατακλιθούν για να ανανεώσουν τις σωματικές και τις ψυχικές δυνάμεις τους για αύριο, για τη Θεία Λειτουργία και την Εξόδιο Ακολουθία του προσφιλούς αδελφού. 

Βρίσκομαι στο κελί μου. Έχω ανοιχτό το φως, μελετώ, προσεύχομαι, στοχάζομαι τον αποχωρισμό. 

Ακούω κάποια στιγμή μια ευγενική γεροντική φωνή να χτυπάει την πόρτα στο διπλανό κελί. "πατερ Νεόφυτε! πάτερ Νεόφυτε!"
Απορώ. Άγνωστη φωνή. Ποιος να είναι; Πώς άραγε μπήκε στην κλειστή Μονή;

Σε λίγο χτυπάει η δική μου πόρτα. Ακούω τ' όνομά μου. Και συνάμα ο βραδυνός επισκέπτης δηλώνει την ταυτότητά του. "Είμαι ο Επίσκοπος Γλυφάδος". 

Πετιέμαι αμέσως, ανοίγω, προσκυνώ τον σεβάσμιο Μητροπολίτη. 
"Έμαθα για τον μυριαγάπητο αδελφό σας πατέρα Ιωάννη. Όταν ήμουν ηγούμενος το 1999 εγώ έκανα την κουρά του. Διαμάντι ο χαρακτήρας του, ουρανός η ψυχή του, η ευσέβειά του.
Παιδί μου, αύριο στην εξόδιο ακολουθία δε θα μπορέσω να είμαι. Πάρε αυτό το μικρό κεντητό καλογερικό σχήμα και βάλε το στην καρδιά του, κάτω από το ράσο του. Να 'χεις την ευχή μου"..

Ανέφερα το γεγονός την άλλη μέρα στον Καθηγούμενο. 
Με την ευχή του τοποθετήσαμε το ευλογημένο "φυλαχτό" στη θέση της καρδιάς κάτω από το φελόνι, όπως είχε ζητήσει ο Άγιος Γλυφάδος, ο στοργικός πνευματικός πατέρας του εκλιπόντος αδελφού.

Να σημειώσουμε ότι με τη φροντίδα του Καθηγουμένου ο εκδημήσας αδελφός ήτο ενδεδυμένος με άπασα την ιερατική στολή.