Κάποτε..
Πριν τις μουσικές pank και metal,
πριν τη μόδα των χούλιγκανς
πριν τη μανία των κομματικών εξεγέρσεων
νιάτα, που δεν ήσαν διόλου trendy,
διόλου "οργισμένα"
διόλου "οργισμένα"
διόλου ταραγμένα,
διόλου ξεμυαλισμένα,
διόλου επαναστατημένα,
διόλου απελπισμένα..
Δεν είχαν κινητά, δεν είχαν τάμπλετ..
Δεν είχαν Τηλεοράσεις και Βιντεοπαιχνίδια,
Δεν είχαν snow-board για το χειμώνα και jet-ski για θάλασσα το
καλοκαίρι
Δεν είχαν λούσα και λοσιόν και φίρμες ρούχα..
Είχαν όμως γαλήνη στο πρόσωπο,
καθαρά μέτωπα,
φιλία ! ..
Ας είναι να περάσει η παραζάλη τόσων ετών,
(αυτό το ξέφρενο πανηγύρι της χλιδής και της κραιπάλης)
(αυτό το ξέφρενο πανηγύρι της χλιδής και της κραιπάλης)
να παρέλθει η φρίκη με τα φρικιά της..
Ας είναι να συνέλθουμε, να διδαχθούμε από τα παθήματά μας
από την άμυαλη αποστασία μας
Και από άσωτοι και δυστυχισμένοι
να γίνουμε πάλι παιδιά του Θεού, ειρηνευμένα, αδελφωμένα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου