Μας περικυκλώσαν
ανθρωποι, που δεν εχουν ηθική, που δεν εχουν λογική.
Συμμαχήσαν μεταξύ
τους και καταδυναστεύουν την Οικουμένη.
Ειδικά, μάλιστα, τον πανίερο τόπο μας, τον ευλογημένο από τη Χάρη
σου, τον ποτισμένο με αίματα και πνοές Αγίων, Μαρτύρων, Οσίων και Ηρώων.
Εκτός από Σένα
σύμμαχο δεν έχουμε, δεν μπορούμε να βρούμε.
Μα Εσύ εισαι Παντοδύναμος, Δημιουργός, Παγγνώστης, Παντεπίσκοπος και
Παντοκυβερνήτης του σύμπαντος κόσμου.
Προστάκτης των
επουρανίων λαμπρών δραστικών Δυνάμεων.
Κύριε των Δυνάμεων, λυπήσου μας, τους ασθενείς, συγχώρεσέ μας τους
αμαρτωλούς, βοήθησέ μας τους ταλαίπωρους..
Έλα μαζί μας, πάρε το μέρος μας. Ελέησον ημάς..
Σήμαντρον:
Πόθεν πέφυκας, ὦ ξύλον;
Ξύλον οἶσθά με ἐν μέσῳ τοῦ δρυμῶνος,
Ἄρτι κόπτομαι καὶ ξίφει δαπανοῦμαι,
Νῦν δὲ κρέμομαι ἐν τῷ ναῷ Κυρίου.
Χεῖρές με κρατοῦν εὐλαβῶν διακόνων
Καὶ σφυρικοποῦσί με.
Φωνὰς ἐκπέμπω,
Ἵνα πάντες ἔλθωσιν ἐν τῷ ναῷ Κυρίου,
Ἵνα λύσιν εὕρωσιν ἁμαρτημάτων.
Ξύλον οἶσθά με ἐν μέσῳ τοῦ δρυμῶνος,
Ἄρτι κόπτομαι καὶ ξίφει δαπανοῦμαι,
Νῦν δὲ κρέμομαι ἐν τῷ ναῷ Κυρίου.
Χεῖρές με κρατοῦν εὐλαβῶν διακόνων
Καὶ σφυρικοποῦσί με.
Φωνὰς ἐκπέμπω,
Ἵνα πάντες ἔλθωσιν ἐν τῷ ναῷ Κυρίου,
Ἵνα λύσιν εὕρωσιν ἁμαρτημάτων.
Από πού βρέθηκες εσύ εδώ, ευλογημένο ξύλο;
Εγώ, να ξέρεις, ήμουνα δεντρί μέσ'στου δρυμού τη μέση.
Και ξαφνικά με κόψανε και με χαλάσανε μαχαίρια,
Εγώ, να ξέρεις, ήμουνα δεντρί μέσ'στου δρυμού τη μέση.
Και ξαφνικά με κόψανε και με χαλάσανε μαχαίρια,
Κι όπως με βλέπεις κρέμομαι τώρα στις αυλές Κυρίου.
Ευλαβικοί διάκονοι με κρατούν
Και με σφυροκοπούνε,
Κι εγώ βγάζω φωνές, κραυγές,
Και προσκαλώ τους πάντες,
Να τρέξουν γρήγορα εδώ, στο Ναό Κυρίου,
Και να’βρουν έλεος και λύση των αμαρτημάτων..
(από την εμφάνιση του Ναού και από την προφορά του Γέροντος, υπολογίζω ότι είναι στην Κύπρο. πολύ ειδυλιακό το άκουσμα του γκιώνη στο τέλος..)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου