Αθυμία και Προθυμία !

Ένα μεγάλο ζήτημα της πνευματικής ζωής, αλλά και του ψυχισμού του πιστού ανθρώπου, είναι το φαινόμενο της αθυμίας.

Πρόκειται για έλλειψη διαθέσεως, η οποία κατά καιρούς εμφανίζεται και μας κάνει απρόθυμους για το καθήκον, για κάθε τι σοβαρό και υπεύθυνο, υψηλό και ωραίο της ζωής και του προορισμού μας. Δυσθυμία, βαρυθυμία, ανία..

Η αθυμία αυτή φέρνει ατονία, η ατονία κατατονία και δυσκινησία, κάτι σαν παράλυση, η οποία αχρηστεύει τον άνθρωπο. Και επακολουθεί η απελπισία και η ακηδία, δηλαδή η αμέλεια και εγκατάλειψη της επιμελείας της ψυχής.

Δείτε όμως πώς η Υμνογράφος περιγράφει την ώριμη εν Πνεύματι ψυχή του Οσίου Ιωάννου της Κλίμακος: (ᾨδὴ δ´ του Κανόνος)  Στενούμενος τῷ τόνῳ ἀσκήσεως στεῤῥῶς, ἀκηδίας λέλυκας τὴν πάρεσιν σοφέ· καὶ προθυμίας τῷ δόρατι θανατώσας τῆς ἀθυμίας τὴν ἰσχύν, Θεῷ πρεσβεύεις, πᾶσιν ἱλασμὸν δωρηθῆναι ἡμῖν.

Ερμηνευτική απόδοση: Με σύντονη άσκηση και αμετάθετη γνώμη έβαλες σε πλαισιωμένο δρόμο Πνεύματος τον εαυτό σου, σοφέ Άγιε, και έτσι κατέλυσες και διέλυσες την παράλυση της ακηδίας. Και σαν άλλο δόρυ παίρνοντας στα χέρια σου την προ-θυμία, χτύπησες κατάστηθα και θανάτωσες την α-θυμία, όσο κι αν αυτή ήταν δυνατή. Και έτσι μπορείς και πρεσβεύεις για όλους μας να μας χαρισθεί από τον Θεό η συγχώρηση (για τη δική μας χαλαρότητα και αμέλεια και αδυναμία)!..