Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία

Έναν καιρό κραύγαζαν οι (κομματικοί) νέοι στους δρόμους: ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Ωραίο σύνθημα. Κάπου το βρήκανε και το ξεσηκώσανε. Αμάσητο. Τάχα να δείχνει ιδανικά, βασικές ανάγκες του ανθρώπου, αξίες, οράματα..
Και τότε ήταν, που χόρταιναν οι άνθρωποι.. Καλοζωϊσμένοι..
Και μέσα από τις ζωηρές φωνές ξεχώριζες την καλοπέραση, την έλλειψη παιδείας, την ένδεια πραγματικής ελευθερίας (αφού η ασυδοσία, οχλοκρατία, βαρβαρότητα μόνο ελευθερία δεν είναι).

 Τώρα.. Κανένας δεν φωνάζει.
Τα έχουμε όλα! 
Ψωμί (στους κάδους απορριμμάτων), 
Παιδεία (απαίδευτη), 
Ελευθερία (να πάρουμε τα μάτια μας και να φύγουμε τρέχοντας από αυτόν τον τόπο, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο να αλωνίζουν οι απρόσκλητοι και ανώνυμοι λαθρομετανάστες Μουσουλμάνοι)...

Ο Θεός σώζοι την Ελλάδα...