Χθες λειτούργησα στο Νοσοκομείο ΕΛΕΝΑ.
Βρηκα κάποια σημειώματα, που περαστικοί τις προηγούμενες μέρες είχαν αφήσει, για να μνημονευθούν στα Άγια.
Δύο τέτοια σημειώματα, απλά, απλοϊκά θα έλεγα, αλλά τόσο συμπαθή, πηγαία, αυθόρμητα, ατόφια, με συγκίνησαν.
Έδειχναν μια εικόνα χειροπιαστή της ευσέβειας του λαου μας..
Τα μοιράζομαι μαζί σας.
Σε παρακαλώ, Κύριέ μου, κάνε την μητέρα μου Ανίκα να ξεπεράσει το
έμφραγμα και προστάτεψε τη γυναίκα μου και τον γιο μου που είναι στην κοιλιά
της. Να πάνε όλα καλά!
Θέλω να παρακαλέσω για τον αδερφό μου, που είναι έγκυος η γυναίκα
του, και για τον φίλο Δημήτρη, που η γυναίκα του περνάει δύσκολες ώρες μαζί με
το παιδί τους.
Ο ταπεινός δούλος σου Τάσος.
Θεέ μου, να έχεις καλά την Ειρήνη μου και την μπέμπα μας και μαζί
όλον τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου