Χιονιάς..

Όταν σφίγγει το χειμωνιάτικο κρύο, θυμήσου τους αστέγους και κάνε μια προσευχή γι’αυτούς.. Και μια ικεσία στον Παντοκράτορα, για ν’αλλάξουν οι θλιβεροί αυτοί κοινωνικοί καιροί, για να φανούν επιτέλους κάποιοι Ηγέτες, που θα πονέσουν και θα συμπαρασταθούν αληθινά στο λαό, που θα ανορθώσουν και την ψυχολογία των λιπόψυχων και παραιτημένων, για να ξεκινήσει και πάλι μια κοινωνία που θα σφύζει από ελπίδα και ζωή..

  

 

Μη λησμονήσεις όμως και κάποιους άλλους σφριγηλούς και γενναίους θελημαιτκούς «αστέγους», που εκεί μαζί με τους πεσόντες της ελευθερίας ξαγρυπνούν στητοί για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, που σήμερα (αυτές κι’αν) χειμάζονται…