+Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Φεβρουαρίου 1843: Πεθαίνει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης!

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν πέθανε από εχθρικό βόλι σε κάποια άπ' τίς τόσες μάχες που έδωσε. Ούτε στην λαιμητόμο όπου τον είχαν καταδικάσει οί δικαστές της κυβερνήσεως του Κωλέττη, ούτε στο υγρό και σκοτεινό κελί του φρουρίου του Ναυπλίου, όπου πέρασε 6 μήνες φυλακισμένος. Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, όπως εύχεται ή Εκκλησία.

Την βραδιά του θανάτου του ήτο προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού. Εκεί έφαγε, ήπιε και χόρεψε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το όποιο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων.

Κατά την ώρα του ύπνου, 4 πμ, παρουσίασε συμπτώματα συμφορήσεως. Δεν μπορούσε να κουνηθεί, ούτε να μιλήσει, και μετά βίας ανέπνεε. Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ' το να παρατείνουν τις στιγμές του.

Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: «σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις».

Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843, ώρα 11.00’ πμ.

Όλα τα μαγαζιά και τα εργαστήρια της Αθήνας έκλεισαν και πλήθος κόσμου συνέρεε στο σπίτι του. Οι παλαιοί συναγωνιστές του τον καταφιλούσαν και έκλαιγαν με αναφιλητά. Κηρύχθηκε τριήμερο δημόσιο πένθος.

Τον νεκρό τον έντυσαν με την στολή του Αντιστράτηγου, του έζωσαν τα σπαθί, του φόρεσαν τσαρούχια, τον απίθωσαν στο φέρετρο και έβαλαν κάτω από τα πόδια του μία τουρκική σημαία. Στο ένα του πλάγιο έβαλαν τον ασημένιο του θώρακα, ενώ στο άλλο την περικεφαλαία του και τις σπαλέτες. Η πολεμική αυτή εξάρτυση του Κολοκοτρώνη βρίσκεται σήμερα στα Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, όπου και μεταφέρθηκε, ασφαλώς μετά την εκταφή των οστών με σκοπό την ανακομιδή τους εις την Τρίπολη.

Η πομπή κατέβηκε από την οδό Έρμου και μπαίνοντας στην οδό Αίολου έφτασε στον ναό της Αγ. Ειρήνης, όπου έψάλη η νεκρώσιμη ακολουθία. Γύρω από την νεκροφόρα κατά την πορεία της προς την Αγία Ειρήνη ήσαν: Ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας Κουντουριώτης, ο Αντιστράτηγος Τσώρτς, ο Υποστράτηγος Τζαβέλλας, ο Υποστράτηγος Γιατράκος, οι Συνταγματάρχες Πλαπούτας και Μακρυγιάννης, οι σύμβουλοι επικρατείας Δεληγιάννης και Παλαμήδης.

Επίσης ακολουθούσαν οι επώνυμοι της εποχής και πλήθος κόσμου. Ήταν τόσος ο λαός, πού όταν η αρχή της πομπής έμπαινε στην Εκκλησία, η ουρά της πομπής δεν είχε μπει ακόμα στην αρχή της Ερμού.

Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε μία μεγάλη μορφή των γραμμάτων της εποχής, ο εκκλησιαστικός ρήτορας και συγγραφέας Κων. Οικονόμου ο έξ Οικονόμων.

Έπειτα ή πομπή, περνώντας ξανά από το παλάτι, έφτασε στο Α' νεκροταφείο.

Τα οστά του Κολοκοτρώνη ευρίσκονται στην Τρίπολη από τις αρχές του αιώνος μας.

Πριν, ευρίσκοντο στην Αθήνα, αλλά Ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1930 φρόντισε να μεταφερθούν από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών, κατόπιν αιτήματος των Αρκάδων, συνοδεύοντας μάλιστα ό ίδιος την μεταφορά τους και αποδίδοντας έτσι τιμή στον ελευθερωτή του Γένους μας.

Το 1971 στην πλατεία του Άρεως Τριπόλεως έστήθη ανδριάντας του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Και από το 1993 τα οστά ευρίσκονται στην βάση του μνημείου αυτού, σε ειδική κρύπτη.

Το μνημείο απεικονίζει τον Γέρο του Μοριά καβάλα πάνω σε άλογο. Και στο δημοτικό τραγούδι των Κολοκοτρωναίων απεικονίζεται η γενιά του, περήφανη, να μετακινείται, συνεχώς ευρισκόμενη πάνω σε άλογο.

...καβάλα παν' στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε,

καβάλα παίρνουν αντίδωρο απ' του παπά το χέρι,

και δεν καταδέχονται τη γης να την πατήσουν...

akovos.gr

http://peripatrhs.blogspot.gr/2014/02/4-1843.html  

Πνύκα. 1838.  Λόγος προς τούς νέους του Γυμνασίου Αθηνών.

«Πρέπει να φυλάξετε τὴν πίστιν σας καὶ νὰ τὴν στερεώσετε, διότι, ὅταν ἐπιάσαμε τὰ ἄρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ πατρίδος. ...

Νὰ μὴν ἔχετε πολυτέλεια, να μὴν πηγαίνετε εἰς τοὺς καφενέδες καὶ τὰ μπιλιάρδα. Νὰ δοθεῖτε εἰς τὰς σπουδάς σας καὶ καλύτερα νὰ κοπιάσετε ὀλίγον, δύο καὶ τρεῖς χρόνους καὶ νὰ ζήσετε ἐλεύθεροι εἰς τὸ ἐπίλοιπο τῆς ζωῆς σας, παρὰ νὰ περάσετε τέσσαρους-πέντε χρόνους τὴ νεότητά σας, καὶ να μείνετε ἀγράμματοι. Νὰ σκλαβωθεῖτε εἰς τὰ γράμματά σας. ... Ἡ προκοπή σας καὶ ἡ μάθησή σας νὰ μὴν γίνῃ σκεπάρνι μόνο διὰ τὸ ἄτομό σας, ἀλλὰ να κοιτάζῃ τὸ καλὸ τῆς κοινότητος, καὶ μέσα εἰς τὸ καλὸ αὐτὸ εὑρίσκεται καὶ τὸ δικό σας.

Ἐγώ, παιδιά μου, κατὰ κακή μου τύχη, ἐξ αἰτίας τῶν περιστάσεων, ἔμεινα ἀγράμματος καὶ διὰ τοῦτο σᾶς ζητῶ συγχώρηση, διότι δὲν ὁμιλῶ καθὼς οἱ δάσκαλοί σας. Σᾶς εἶπα ὅσα ὁ ἴδιος εἶδα, ἤκουσα καὶ ἐγνώρισα, διὰ νὰ ὠφεληθῆτε ἀπὸ τὰ ἀπερασμένα καὶ ἀπὸ τὰ κακὰ ἀποτελέσματα τῆς διχονοίας, τὴν ὁποίαν νὰ ἀποστρέφεσθε, καὶ νὰ ἔχετε ὁμόνοια. Ἐμᾶς μὴ μᾶς τηρᾶτε πλέον. Τὸ ἔργο μας καὶ ὁ καιρός μας ἐπέρασε. Καὶ αἱ ἡμέραι τῆς γενεᾶς, ἡ ὁποία σᾶς ἄνοιξε τὸ δρόμο, θέλουν μετ᾿ ὀλίγον περάσει. Τὴν ἡμέρα τῆς ζωῆς μας θέλει διαδεχθῇ ἡ νύκτα τοῦ θανάτου μας ... Εἰς ἐσᾶς μένει νὰ ἰσάσετε καὶ νὰ στολίσετε τὸν τόπο, ὁποὺ ἡμεῖς ἐλευθερώσαμε· καί, διὰ νὰ γίνῃ τοῦτο, πρέπει νὰ ἔχετε ὡς θεμέλια της πολιτείας τὴν ὁμόνοια, τὴν θρησκεία, τὴν καλλιέργεια τοῦ θρόνου καὶ τὴν φρόνιμον ἐλευθερίαν».

http://users.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/kolokotronis_pnyka.htm

Από τον Επικήδειον του Ιερέως και Διδασκάλουτου Γένους Οικονόμου του εξ Οικονόμων

«Δῶμεν ἀδελφοί τήν χάριν ταύτην. Δεῦτε καί συνάψωμεν τάς ἐγκαρδίους ἡμῶν δεήσεις, εὐχόμενοι πρός τόν Θεόν τοῦ ἐλέους ὑπέρ αὐτοῦ.

Ὦ Θεέ τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὦ γένους θνητοῦ τε καί ἀθανάτου καί πάσης ἀοράτου καί ὁρατῆς φύσεως δημιουργέ, ἥλιε δόξης ἀϊδίου, καί ἀέναε πηγή τῆς ἀθανασίας, ἐπάκουσον ἡμῶν δεομένων σου καί ἀνάπαυσον τήν ψυχήν τοῦ δούλου σου Θεοδώρου, ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν χώρᾳ ζώντων, ἐν ταῖς σκηναῖς τῶν δικαίων, παριδών τάς ἁμαρτίας αὐτοῦ.

Πολλά ἐκοπίασεν ὑπέρ τῆς Ἁγίας σου πίστεως, πολλά τήν Ἐκκλησίαν ἠγάπησε καί πάντοτε πιστῶς ἐπεκαλεῖτο τό πανάγιον σου Ὄνομα.

Ἄφες αὐτῷ Κύριε πάσας τάς ἀνομίας, ὁ τήν πίστιν ἀποδεξάμενος τοῦ ἑκατοτοντάρχου καί πᾶσι τοῖς χρεωφειλέταις τοῦ δανείου τῶν πολλῶν τοῦ θείου σου νόμου παραβάσεων χαριζόμενος.

Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ τούς δικαίους ἀγαπῶν καί τούς ἁμαρτωλούς ἐλεῶν, τό ἔλεός σου ἐπικαλούμεθα πρός σέ οἱ λειτουργοί σου, πρός σέ πᾶς ὁ Λαός σου, πρός σέ μετά πίστεως ἐκβοῶμεν, ὁ Θεός συγχωρήσαις αὐτῷ, ὁ Θεός συγχωρήσαις αὐτῷ, ὁ Θεός συγχωρήσαις αὐτῷ.

Καί σεῖς θάλασσαι καί νῆσοι καί ὄρη καί κοιλάδες καί φρούρια καί πολυϋμνήτων μαχῶν παλαῖστραι ἀντιβοᾶτε εἰς αἰῶνας τό Ὄνομά του.

Σύ δέ ἀοίδιμε Κολοκοτρώνη, τῆς ἀπολυτρώσεως μας γενναῖε πρωταγωνιστά, ἀλυποτάτην αἰώνιον καί μακαρίαν εὐφραίνου εὐφροσύνην».

 

 

ο λαός στην Τρίπολη υποδέχεται με συγκίνηση τα οστά του Κολοκοτρώνη.1930