Μην πέφτεις στις παγίδες του διαβόλου..

Μην πανικοβάλλεσαι!

Κάνε την έξυπνη κίνηση.

Από θέσεως ισχύος πολέμα τον εχθρό!.

Κάποτε ήταν ένας ευσεβής και φιλότιμος μοναχός.

Αγωνιζότανε ευσυνείδητα για τις μοναχικές ασκήσεις και για τον εξαγιασμό της ψυχής του. Εξομολογιότανε τακτικά, με ειλικρίνεια και με κατάνυξη.

Έφθασε τέλος η ώρα του, να φύγει από τον κόσμο αυτό και ψυχορραγούσε.

Ωστόσο, ήταν πολύ ανήσυχος. Στριφογύρισε στο κρεββάτι με αγωνία. Στρεφόταν μια δέξια, μια αριστερά, με έκδηλη ταλαιπωρία ψυχής και φόβο. Αναστέναζε.. Το πρόσωπό του ήταν σφιγμένο σε μορφασμό τρόμου..

Φώναξαν τον Πνευματικό του, κι’ εκείνος έσπευσε κοντά του.

- Τί σου συμβάινει, αδελφέ; Εμείς πάντα τα λέγαμε με είλικρίνεια και πίστη Θεού. Η ψυχή σου είναι καθαρή. Γιατί ταλαιπωρείσαι;

- Αχ, γέροντα. Ψέλλισε ο ετοιμοθάνατος. Με τριγυρίζουν δαίμονες και μου δείχνουν κάτι χαρτιά με γραμμένες αμαρτίες μου, παλιές, λησμονημένες, που δεν σου τις είχα πεί, όχι γιατί δεν ήθελα, αλλά γιατί ήταν τόσο παλιές και ξεχασμένες..

- Ε, και γιατί φοβάσαι; Άπειρο το έλεος του Θεού μας. Είναι κάτι, που δεν το συγχωρεί Εκείνος;

- Μα με φοβερίζουν ότι δε θα μ’ αφήσουν να περάσω προς τον Παράδεισό Του.. Με τρομοκρατούν και με απειλούν ότι μ’ έχουν στο χέρι..

- Να σου πω: Διάβασέ μου τί γράφουν τα χαρτιά.

- Ότι μικρός είχα μπει με φίλους στην Εκκλησιά του χωριού μου και κλέψαμε απ’ το Ιερό τα λεφτά του παπά και δυό μπουκάλια νάμα. Και ότι κρυφοκυτάξαμε τότε, με την κακιά παρέα, μια κοπέλλα στο σπίτι της, που άλλαζε.

- Ωραία. Τώρα θα σου διαβάσω την συγχωρητική ευχή και θα τελειώσουν όλα. Στην τελική, μας έκανε καλό ο μοχθηρός εξαποδώ. Του πήραμε τα όπλα και τον χτυπήσαμε τον ίδιο!.. Ειρήνευε.

Και πραγματικά, με το Μυστήριο της Αφέσεως καταισχύνθηκε ο Πονηρός, ειρήνευσε ο ευλαβής μοναχός και έφυγε για την αιωνιότητα γεμάτος γαλήνη και γεμάτος ελπίδα!..