Σας ευχαριστώ,
που δεν είστε προορατικός, αλλά «ο άνθρωπος της καρδιάς»!!!
Σας ευχαριστώ,
που με αναπαύετε, που με κάνετε να αναπνέω την «ελευθερία των τέκνων του Θεού»!
Σας ευχαριστώ,
που με μαθαίνετε να κινούμαι μέσα στην Αγάπη του του Επουρανίου Πατρός!!
Σας ευχαριστώ,
που υπάρχετε στη ζωή μου!
Σας ευχαριστώ,
που δια των τιμίων χειρών Σας, ο Πανάγαθος Θεός συγχωρεί τις πολλές αμαρτίες
μου!
Σας ευχαριστώ,
που μου δίνετε τον Χριστό μου!!!
Σας
ευχαριστώ....
Ανδρέας..
Λέει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Όταν θέλεις να κοινωνήσεις, βρες
μια Εκκλησία, που να τελεί την Θεία Ευχαριστία και είσελθε και κοινώνησε.
Όταν όμως θες να μιλήσεις
για την καρδιά σου, πρόσεχε, πού και σε ποιόν θα πας.
Να ιδρώσεις πριν επιλέξεις το πρόσωπο, που θα δει και θα ακούσει
τις πιο εσώτερες παρθενικές φωνές σου.
Εγώ δεν είμαι άγιος, μα θα πω κάτι επιπλέον:
Εαν από μικρό παιδί κουβαλάς την πληγή της ενοχής,
Εάν βαστάς το μαρτύριο της ευαισθησίας,
Εάν τα μάτια σου δακρύζουν στην ομορφιά και την αγάπη,
Εάν ζητάς μια αγκαλιά να ξαποστάσεις τους εφιάλτες της ύπαρξης σου,
Πρόσεξε σε ποιόν παπά θα εξομολογηθείς ή θα ζητήσεις
συμβουλές.
Προσευχήσου, αναζήτησε, οχι τον σπουδαίο, το «όνομα», τον «αγιορείτη»,
τον διορατικό, προορατικό και θαυματοποιό «Γέροντα».
Τίποτε απο αυτά.
Έναν παπά να ζητήσεις, που να ζεί τον Χριστό στην καρδιά και την
ζωή του.
Που σημαίνει, αγαπητικό και ταπεινό, αυτό που λεει το γεροντικό, να
έχει καρδιά!!!
Καρδιά ανθρώπου!!!
Άκου τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος: «μην αναζητάτε προγνώστας, μα
ταπεινούς ανθρώπους της καρδιάς»!.
Πρόσεχε, μη σε γεμίσουν ενοχές και μόνο για το
οτι ζείς και αναπνέεις.
Μην προβάλουν πάνω σου τις δικές τους σκιές.
Εγώ έκανα πολλά λάθη στις επιλογές μου και τα πλήρωσα ακριβά.
Μια φορά, ένας παππούλης, απο αυτούς που γνωρίζουν εμπειρικά και
βιωματικά τον Θεό, γι’ αυτό και έχουν αγάπη, ταπείνωση και απίστευτη ελευθερία,
μου είπε σχεδόν με δάκρυα στα μάτια «το ύφασμα σου, ήταν απο μετάξι. Στο
τράβηξαν άτσαλα και βίαια και το έσκισαν. Τώρα θα προσπαθήσουμε να το ράψουμε.
Μα η πληγή θα φαίνεται...Μη σε νοιάζει όμως. Αυτό δεν πειράζει».
π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος
Μην ξεχνούμε ότι οι χαρισματικοί Γέροντες, ενόσω
ζούσαν ήταν άγνωροι.
Στον κόσμο δεν είχε φθάσει η φήμη τους, για να
δημιουργηθεί κοσμικό ρεύμα κοσμικού θαυμασμού και κοσμικής «λατρείας».
Μετά ταύτα αναγνωρίσθηκαν.
Και οι πολλοί, απλά αιφνιδιάσθηκαν και
δυσανασχέτησαν πώς δεν πρόλαβαν να τους γνωρίσουν..
Οι ειλικρινείς άνθρωποι του Θεού όμως, ήδη είχαν
επωφεληθεί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου