Ελευθέρια της Δεσκάτης Γρεβενών

Υπάρχουν πολλά επίπεδα, πάνω στα οποία κινείται η ζωή του Γένους μας.

Ένα είναι το Θέατρο της Βουλής των Ελλήνων (ή ανθελλήνων). Θέατρο της ξυπασιάς και του παραλόγου. Λόγοι και Αντίλογοι. Διαμάχες και διαξιφισμοί μεταξύ ομοίων, με ίδιο πάντα παρονομαστή, την αθέτηση των όρκων τους!..

Ένα άλλο είναι το θέατρο του Θεάτρου και της Showbiz, όπου στο πάλκο της επιδείξεως παρελαύνουν σώματα ευπρεπή χωρίς ψυχή, χωρίς τα παραδοσιακά μας ιδανικά..

Άλλο θέατρο είναι το ποδόσφαιρο, όπου κατάλληλα ξεσηκωμένες μάζες, παθιάζονται για ..μισό κιλό σκέτον αέρα! (τόσο περιέχει η μπάλα).

Άλλο θέατρο είναι το χρηματιστήριο και οι ατέλειωτες πυρετώδεις ενασχολήσεις με το ..κέρδος!

Άλλο θέατρο είναι τα ποικιλόμορφα Σενάρια για τις παγκόσμιες εξελίξεις, έχοντας επίκεντρο τους παγκόσμιους άρχοντες και πολιτικούς παράγοντες.

Άλλο θέατρο είναι οι γελωτοποιοί και οι σαπουνόπερες της ΤV, όπου ο λαός ξεχνιέται με παραμύθια και με γέλιο ευτελές ή και κακόγουστο..

Κι άλλο επίπεδο είναι ο λαός του Θεού, ο λαός, που συνιστά το Γένος, ο λαός που ζει την Παράδοση, που ξέρει να τιμά τους ήρωες και να διασωζει το ήθος!

Στην Δεσκάτη Γρεβενών, μια Κωμόπολη άγνωστη στους Πρωτευουσιάνους, σήμερα γιορτάζουνε τα νικητήρια.

Ευγνωμονούν τους προγόνους και τους ήρωες.

Τελούν Θ.Λειτουργίες και Μνημόσυνα. Πραγματοποιούν παρελάσεις δηλώνοντας ότι «εδώ είμαστε, στα χνάρια σας, ξάγρυπνοι, πανέτοιμοι, ίδιοι με σας και το πνεύμα σας».

Είναι η μέρα, όπου, με τις πρεσβείες της Παναγίας (Εορτή της νικηφόρου Οδηγητρίας Παναγίας Ναυπακτιωτίσσης) ελευθερώθηκε η Κωμόπολη από τον μακροχρόνιο, καταθλιπτικό Οθωμανικό Ζυγό.

Καμαρώστε τα παιδιά μας..

Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.

Εδώ στεκόμαστε αλύγιστοι, πιστοί στις εντολές τους και στα ιδανικά μας.

Όπου θα προσαρμόζαμε: 

Τῇδ᾿ ἱστάμεθα, τοῖς κείνων ἴχνεσι στοιχούμενοι..

Εδώ στεκόμαστε άγρυπνοι. Στοιχημένοι στο παράδειγμα των ηρώων της Πατρίδας..

 

ἄμμες δέ γ᾿ ἐσσόμεσθα πολλῷ κάῤῥονες.

Εμείς όμως θα γίνουμε πολύ αξιότεροι και καλύτεροι από εκείνους..

Αυτή είναι και το πολυτίμητο νόημα των παρελάσεων.

Η νέα γενηά υπάρχει. Στα χνάρια των παλιών. Να τη!

Ευσταλής, ευθύκορμη, γενναία, υπερήφανη, καθαρομέτωπη!

Έτοιμη να αγωνισθεί για όποια μάχη οι καιροί προστάξουν.. 

Σχόλιο αναγνώστη:

Διάβασα με που ενδιαφέρον το δημοσίευμά σας σχετικώς με τα Ελευθέρια της Δεσκάτης Γρεβενών και την ωραία εκδήλωση των κατοίκων προς ευγνωμοσύνην Θεού και τιμήν των ηρώων.

Σεμνά τα παιδιά, όλων των ηλικιών, και συγκροτημένα, ευσταλή και ευπρεπή που πραγματικά μα ςκάνουν να αναθαρρούμε και να γεμίζουμε με ελπίδα.

Ας σημειώσουμε ότι η Δεσκάτη αριθμεί 26.000 κατοίκους, λιγότερο από τη μισή Χαλκίδα!.

Μια λεπτομέρεια παρατήρησα, και παρακαλώ μη με θεωρήσετε «κακιά», απολύτως καλοπροαίρετα το λέω.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες που παρέλασαν είχαν ωραία ομοιομορφία στολής στα εθνικά μας χρώματα, που τόνιζαν υπεροχα το ήθος της νιότης μας.

Ωστόσο, πού και πού ξεχώριζε κάποιο παντελόνι μπλου-τζιν, αντί για κλασικό μπλε ή κάποια παπούτσια «παράφωνα», αθλητικά συνήθως με χτυπητά χρωματα, αταίριαστα στο σύνολο και στην εθνική γιορτή. 

Αν κάποιος θελήσει να δικαιολογηθεί ότι οι γονεις δεν παρκούν στα έξοδα προλαβαίνω να απαντήσω ότι προκειμένου για κάποιο γάμο ή βαφτίσια πολύ πρόθυμα και ίσως και σπάταλα ξοδευόμαστε. Ακόμη-ακόμη και για κάποιο επίσημο πάρτι είμαστε επίσης ανοιχτοχέρηδες.

Είναι θέμα νομίζω και των εκπαιδευτικών, και των γονιών να δουν με σοβαρότητα το θέμα. Άλλωστε, ένα ευπρεπές σκαρπίνι είναι οπωσδήποτε χρήσιμο σε εκκλησιασμούς, γιορτές Χριστουγέννων και Πάσχα κοκ, τα δε ρούχα επίσης μπορούν να αξιοποιηθούν όταν τα φορέσουμε με κάποιον άλλον συνδυασμό. Ξέρουν οι μανάδες.

Α.Τζελ.