Ανδρέας ο Πρωτόκλητος

Εξαίσια μορφή της Εκκλησίας.

Πρωτόκλητος. Μεγίστη τιμή, μοναδική ιδιότητα και προσωνυμία.

Εκείνος πρώτος παρακινήθηκε, μόλις άκουσε τον δάσκαλό του, τον Τίμιο Πρόδρομο, να λέει «ίδε ο Αμνός του Θεού» δείχνοντας τον Κύριο, έτρεξε αμέσως πίσω από τα βήματα Εκείνου, που λαχταρούσαν οι αιώνες. Μαζί με τον Ιωάννη, ο οποίος και διέσωσε το περιστατικό.

«Ήν δε ώρα ωσεί δεκάτη».. Τους έμεινε ανεξάλειπτα χαραγμένη στη μνήμη ακόμη και η ώρα 4 το απόγευμα, όταν  Χριστός μας τους προέτρεψε να έρθουν και να Τον επισκεφθούν στο κατάλυμά Του..(Ιω.ιβ'22)

Εκείνος, ο Απόστολος Ανδρέας, έτρεξε στη συνέχεια να ειδοποιήσει τον αδελφό του Σίμωνα (τον μετέπειτα Πέτρο).

Και μολονότι προπορεύθηκε ο Ανδρέας, Πρωτοκορυφαίος και με δυναμική παρουσία και δράση στην ομάδα των Μαθητών και στην Εκκλησία αναδείχθηκε ο Πέτρος, ενώ ο ίδιος ο Άνδρέας έμεινε στην αφάνεια. Και δεν παραπονέθηκε.

Ούτε όταν ο Κυριος διάλεγε «Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην» για να αναστήσει την κόρη του Ιαερίου ή για να μεταμορφωθεί στο Θαβώρ ή στην δραματική προσευχή Του πριν το εκούσιο Πάθος Του στην Γεθσημανή.

Ο οποιοσδήποτε θα είχε σύννεφο λογισμών.. Θα μεμψιμοιρούσε, θα στενοχωριόταν, θα γρίνιαζε, θα το μουρμούριζε μεταξύ των άλλων Μαθητών. «Μα, είναι δυνατόν; Εγώ στην απέξω;; Πού βρισκόμαστε»! Και θα κατέβαζε μούτρα, στυγνάζοντας το πρόσωπο, για να πάρουν μήνυμα όλοι. Και θα παραπονιόταν στον Διδάσκαλο: «Συμβαίνει τίποτε; Σε έχω στενοχωρήσει σε κάτι; Εγώ νομίζω ότι είμαι σωστός σε όλα. Πες μου καθαρά τί θέλεις από μένα. Γιατί όλη αυτή η υποτίμηση, η περιφρόνηση.. Θέλεις μήπως να φύγω; Πες το μου καθαρά».. Τίποτε από όλα αυτά..  

Και δοξάσθηκε.

Κι όταν οι έλληνες θέλησαν να πλησιάσουν τον Κύριο, απευθύνθηκαν στον Φίλιππο, κι εκείνος στον Ανδρέα, που ήταν ιδιαίτατα σεβαστός, και έτσι εισηγήθηκαν προς τον Χριστό μας την εισδοχή των εθνικών!..

Εκήρυξε στον ελληνικότατο Πόντο, θεμελίωσε την εκκλησία του Βυζαντίου (που θα γινόταν κατόπιν η έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου), ίδρυσε την εκκλησία των Πατρών, όπου και μαρτύρησε και την καθαγίασε..

 

 

Συγκινείται κανείς βλέποντας τον μεγαλεπήβολο Ναό του εκεί στην ιστορική μεγαλούπολη των Πατρών, όπου θησαυρίζεται και η αγία Κάρα του Αποστόλου και ο σταυρός του Μαρτυρίου του.

Συγκινείται από τα πληθη των πιστών, που κυκλώνουν τα ιερά αυτά σεβάσματα.

Συγκινείται και διότι ο Άγιος με την εορτή του δίνει κέντρισμα ζωογονήσεως της ελληνορθοδόξου παραδόσεως στο λαό μας, και βλέπουμε να τον περιστοιχίζουν νέοι και νέες με τις παραδοσιακές σεμνές στολές τους.

Ας έχουμε την ευχή του.