Οικογενειακό Τραπέζι

Στο οικογενειακό τραπέζι. 
Δεν είναι τυχαίο, που απ'τα αρχαία χρόνια ονομάζουμε το σπίτι "εστία".
Γύρω από τη φωτιά, που παρασκευάζει το σπιτικό φαγητό και συνάζει τα μέλη της οικογενείας, συγκροτείται η Οικογένεια.
Θαλπωρή. Επικοινωνία. Κοινωνικότητα. 
Και διατροφή υγιεινή. 
Γαλήνη και τροφοδότηση ψυχής.
Οι γονείς, τα παιδά, η γιαγιά. 
Το φαγητό λιτό. 
Τα τραπέζι νοικοκυρμένο. 
Η στάση όλων ευπρεπής..
Και το παλιό εκείνο Αναγνωστικό να υπενθυμίζει σε όλους το μέτρο της τελειότητος, την Παράδοσή μας.. 
Μην τα λησμονούμε..

δείτε και μια απλή παραπομπή από το Διαδίκτυο: 

Όλη η αλήθεια σε μια φωτογραφία: Η οικογένεια στο τραπέζι.

Παρατηρείστε τις λεπτομέρειες, που κάνουν τη διαφορά..

1ον Ο πατέρας φοράει γραβάτα!  Δίνει κύρος στο τραπέζι της οικογενείας. Το σέβεται. Το τιμά. Και η  μητέρα είναι καλοντυμένη.. Θα σερβίρει τελευταία το δικό της πιάτο!

2ον Η Οικογένεια είναι πολύτεκνη. Σήμερα αυτό απαγορεύεται. Τα τέκνα ..φορολογούνται!  Είναι ένδειξη και τεκμήριο ..αδικαιολογήτου πλουτισμού! ..

3ον Η γιαγιά είναι στο σπίτι και όχι σε κάποιο Γηροκομείο. Στέκεται όμως στην άκρη, σεμνή, συμμαζεμένη, με σεβασμό στην οικοδέσποινα..

4ον Τα παιδιά δεν έχουν αρχίσει το φαγητό, γιατί περιμένουν να σερβιρισθεί και η γιαγιά.. Και φοράνε πετσέτες!

5ον Το Γεύμα περιλαμβάνει ψάρια και όχι χάμπουργκερ και πίτσες..

Αυτή ήταν η έννοια της οικογενείας τότε, αυτές τις αξίες περνούσαν τα Σχολικά Αναγνωστικά στις αθώες παιδικές ψυχές, σατα νέα ελληνόπουλα..

ΖΑΧΟΣ:  9 Νοεμβρίου 2013 

Οικογένεια!!! τι μαγική λέξη…. Ολα αρχίζουν από αυτήν και καταλήγουν σε αυτήν, Μία εικόνα σαν κι’ αυτή δεν αρκεί για να περιγράψει μια τόσο τεράστια έννοια, αρκεί όμως για να δηλώσει την ύπαρξή της!!!!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ:  9 Νοεμβρίου 2013

Υπάρχει και μια λεπτομέρεια, που κάνει «μπαμ». Το πρώτο πιάτο, που έπρεπε να σερβίρει η μαμά ήταν της γιαγιάς!

Προφανώς όμως, η γιαγιά είπε: Βάλε πρώτα των κοπελιών να φάνε, που πεινάνε, κι’ έχουν ανάγκη για να τρανέψουν! ..

Αυτήν την Φωτο την έχω ζήσει στα παιδιά μου χρόνια με την οικογένειά μου, τους παπούδες και τις γιαγιάδες, μέσα σε άπειρη ψυχική γαλήνη..

ΦΑΙΗ: 10 Νοεμβρίου 2013

Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια και νοιώθω ότι εκείνα τα τραπέζια ήταν πλούσια και αρχοντικά. Όχι επειδή τρώγαμε τον αγλέορα. Αντιθέτως, με έξι παιδιά, που ήμασταν, το τραπέζι ήταν σχεδόν πάντα λιτό. Υπήρχε όμως αυτός ο σεβασμός για το κάθε τι που υπήρχε πάνω στο τραπέζι, που το έκανε αρχοντικό.
Σκέφτομαι τώρα, που με βρίσκω να τρώω στη βεράντα, στο κρεβάτι, μπροστά στον υπολογιστή και αναπολώ εκείνες τις μέρες.

Τότε έτρωγα σαν άνθρωπος. Τώρα τρώω σα ζώο.

Τότε το φαγητό ήταν ποιοτικώς ανώτερο, τώρα τρώμε σκουπίδια τις περισσότερες φορές, ενώ κάποιοι συμπολίτες μας ούτε αυτό το σκουπιδοφαγητό δεν έχουν.

Όταν ήρθε η αφθονία, χάσαμε αυτόν τον σεβασμό, που υπήρχε παλιά, και τα πήραμε όλα ως δεδομένα· συμπεριφερόμασταν λαίμαργα και άπληστα.
Καταλαβαίνετε τί θέλω να πω;
Ότι όταν άλλαξε η ίδια μας η στάση απέναντι στο φαγητό, τότε κάποια στιγμή ήταν αναπόφευκτο να αλλάξουν και εκείνα τα πράγματα που αφορούν το φαγητό.
Όσο για αυτήν την περιβόητη γραβάτα, για μένα δεν δείχνει τίποτε άλλο από το ότι οι άνθρωποι παλιά έβλεπαν την ώρα του τραπεζιού σα μια πολύ σημαντική στιγμή της ημέρας.

Δεν ήταν απλά η ώρα να ορμήσεις στο φαγητό σαν το γουρούνι για να φας.

Ήταν η ώρα που η οικογένεια μαζευόταν και επικοινωνούσε. Ήταν στιγμή ειρνηκινής «ιεροτελεστίας» και χαράς.

Μην τα βλέπουμε όλα, λοιπόν, τόσο επιπόλαια λέγοντας: «την προσευχή και την γραβάτα τί την θελεις.. Αυτα δεν επρεπε ουτε πρεπει να υπαρξουν ξανα». Έχουν τη σημασία τους. Και είναι κουταμάρα να τα διαγράφουμε με μια μονοκοντυλιά. αν δεν κατανοήσουμε το λόγο ύπαρξής τους.

και Χαμογελάνε!..
Αλήθεια· ας κοιτάξουμε όλοι λίγο μέσα μας. Αν αυτή τη στιγμή καθόμασταν στο τραπέζι μαζί με την οικογένειά μας, θα είχαμε τη διάθεση να χαμογελάσουμε;

Αλήθεια· ποιες είναι οι σχέσεις μας με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μας;

Κι ένα εύθυμο, αλλά πικρό χιούμορ..

Δημήτρης said

Νοεμβρίου 8, 2013

Απο το σχήμα και το μέγεθος του ψαριού το ψάρι είναι τσιπούρα των 400-500 γραμμαρίων.
6 τσιπούρες των 500 γραμμαρίων είναι 3 κιλά τσιπούρα.
3 κιλά τσιπούρα Χ 9 € το κιλό = 27 € αγορά
Αν προσθέσουμε 1€ ψωμί και 0,5 € λάδι για το τηγάνι και 1,5 ρεύμα όλα κάνουν 30 €
30 € Χ 30 ημέρες το μήνα = 900 €
Αν υπολογίσμουμε και το ενοίκιο ή δάνειο κλπ κλπ κλπ βγάζουμε το συμπέρασμα ότι
1. Ο πατέρας φοράει γραβάτα στο τραπέζι (για να πάει μετά στην δεύτερη δουλειά)
2. Η γιαγιά είναι στο σπίτι και όχι στο γηροκομείο ( μία σύνταξη ακόμα στο σπίτι είναι βοήθεια μεγάλη)

https://averoph.wordpress.com/2013/11/07/%CF%8C%CE%BB%CE%B7-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%B7-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3/