Σχολή Ευελπίδων

Πρωτοετής.. με πόθο και λαχτάρα να υπηρετήσει την Πατρίδα, να φορέσει την τιμημένη στολή του έλληνα Αξιωματικού.

Τα βρήκε δύσκολα..

Συνάμα, διέκρινε σε μερικούς παλιότερους κάτι σαν επαγγελματισμό, κάτι σαν στυφάδα, λιγότερο εθνικό παλμό και ενθουσιασμό απ’ ό,τι φανταζόταν..

Λιποψυχάει.

Θέλει να εγκαταλείψει..

Του σημειώνω τα εξής:

Στρατιωτικός σημαίνει: Άνδρας με υψηλά ιδανικά και Φιλοπατρία. Άνδρας με γενναιότητα, αποφασιστικότητα, ρώμη και ρωμυοσύνη, παλληκαριά, σφριγηλότητα και ανδρεία. Άνδρας ηγήτορας, μπροστάρης, εμψυχωτής, επικεφαλής..

Ο οποίος όλα αυτά τα προσόντα του (ως ένα σημείο φυσικά του) τα εξασκεί , τα οργανώνει, τα αυξάνει, και τελικά τα θέτει κάτω από την υπηρεσία της Πατρίδος και των ιδανικών της, κάτω από την ευθύνη για προστασία και ασφάλεια του λαού.

Σκέφτομαι:

Υπάρχουν παλληκάρια-εγκληματίες!.. Σκαρφαλώνουν, επιτυγχάνουν διαρρήξεις, αναμετριώνται με τον κίνδυνο, αντέχουν κακουχίες, μπαίνουν φυλακή, σφίγγουν τα δόντια, δραπετεύουν, παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή τους.. Γιατί;  Για ένα φτηνό προσωπικό τους συμφέρον. Για έναν κακό χαρακτήρα τους. Για μια τρέλλα τους..

Υπάρχουν παλληκάρια καταδύτες. Τολμηροί. Γενναίοι. Και «επιστήμονες» στο είδος τους. Γεμάτοι σφρίγος και ζωή. Να γίνονται ένα με το υγρό στοιχείο και με τα στοιχειά του! Άφοβοι, τολμηροί, αξιοθαύμαστοι! Γιατί; Από χόμπυ, από αυταρέσκεια!..

Υπάρχουν αθλητές και μάλιστα εκείνοι με τα extreme spors. Ρισκάρουν, ανεβαίνουν ορειβατώντας ή αναρριχώμενοι γκρεμούς, κατεβαίνουν με σκι και slalom χιονισμένες πλαγιές. Πέφτουν με αλεξίπτωτα, ακόμη και με ελεύθερη πτώση από ιλιγγιώδη ύψη. Ορμάνε αντίθετα στα κύματα με wave boards, ταξιδεύουν στα ανοιχτά πέλαγα με ιστοσανίδες.. Γιατί; Για να ξεδώσουν την ορμή τους, για να σφιχτεγγαλιαστούν με τη Φύση και να μεθύσουν απ’ τη δροσιά της..

Υπάρχουν και άλλοι, που νιώθουν το ψυχικό χάρισμα της ηγεσίας. Και κατευθύνονται να σπουδάσουν Management και Κυβερνητική. Να μυηθούν στην ψυχολογία του ανθρώπου και των ομάδων, των ανθρωπίνων συνόλων και κοινωνιών. Γιατί; Μα γιατί άλλο; Για να προβληθο΄θυν και προπαντός να ..τα οικονομήσουν!..   

Ε, όλα αυτά τα τολμά στις επιδόσεις του ο Έλληνας Αξιωματικός για ένα σκοπό. Για την Πατρίδα! Αφιερώνοντας τη δύναμή του σε Κείνην! Ακολουθώντας το ολοφώτεινο παράδειγμα των παλιών και των νεωτέρων Ηρώων.

Και γίνεται πανέτοιμος για Ηγέτης. Να ρθουν κοντά του τα ελληνικά νειάτα, έστω για λίγο χρόνο και να ανασάνουν πραγματική γενναιότητα, πίστη Θεού και Πατριωτισμό. Αξιωσύνη, Συντονισμό, Αδελφοσύνη, Πειθαρχία, Ετοιμότητα.

 Σε μια εποχή ήσσονος προσπάθειας, βολέματος, ευδαιμονισμού, όλα αυτά φαίνοντα παράξενα και δύσκολα. Ωστόσο, κάτι τέτοιοι γίνονται η ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας μας. Αυτοί που συνέχουν το Έθνος!

Κι ας λυσσομανούν οι όποιοι εχθροί..