πικρό χιούμορ..

Αρκάς..
μέσα στην οδύνη των καιρών, πικρά χαμογελούμε..

Ας ανεμίζουν τα ιδανικά..

Φυσούσε ωραίος άνεμος, ζωογόνος..
Χαρά Θεού.
Ανέμιζαν οι σημαίες, οι δηλωτικές τους Γένους..
Οι σημαίες της Παραδόσεως και των ιδεωδών μας.. 
 Ρίγος συγκίνησης στις ψυχές..

.

.

.

Ευχές..

.

.

.

.

Όχι άλλη ματαιότητα, όχι άλλη πλάνη..

- Υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; Ἵνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος;

- Πολλοὶ λέγουσι· τίς δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαθά;

- Ἐσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε.

Ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου.

Ψαλμός δ’ 3, 7-8

- Αχ, άνθρωποι, άνθρωποι.. Βαριές και χαμαίζηλες οι ψυχές σας, στενός ο νους σας.

Φέρεσθε ακατάσχετα προς το μάταιο, κυνηγάτε παθιασμένα το ό,τι ψευδές και πλάνο. 
Ως πότε; Δεθα ανανήψετε ποτέ,δεθα συνετισθείτε, τουλάχιστον απ'όσα πάσχετε;

- Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται μέσα στα αδιέξοδά τους: Ποιος επιτέλους θα βρεθεί να μας φανερώσει κάτι καλό, να πάρουμε μια ανάσα απ’αυτήν την ταλαιπωρημένη ζωή μας, ποιος θα μας προσφέρει όχι πια κούφια λόγια, μα το γνήσιο και αληθινό;

- Κι εμείς, Κύριέ μου, στρεφόμεθα σε Σένα ευγνωμονικά. Νιώσαμε το πρόσωπό μας να αναλάμπει από την παρουσία Σου, να καταυγάζεται από το Φως Σου, από τη Χάρη Σου, που ευδόκησες κάθε στιγμή να μας περιλούζει..  Έδωσες τέτοια πληρότητα και μεθυστική γαληνή ευφροσύνη στις ψυχές μας.. Δόξα Σοι.

.

.

.

.

.

Προσευχόμενος άνθρωπος..

.

.

Εορτή της Αγ.Άννης

Η σημερινή Γιορτή της Αγ.Άννης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πρώτα-πρώτα, δεν είναι η ημέρα της κοιμήσεώς της. Η καθαυτό μνήμη της είναι στις 25 Ιουλίου.

Εδώ εορτάζουμε την σύλληψή της. Και συγκεκριμένα, όχι την δικη της σύλληψη, αφού της Δικαίας και Οσίας αυτής ψυχής, της Θεοπρομήτορος, δεν εορτάζουμε ούτε το Γενέσιον!

Σήμερα εορτάζουμε την Σύλληψη στα οσιακά γεροντικά σπλάγχνα της Θεοπρομήτορος Άννης, την Σύλληψη της Πανάγνου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου!

Σχετικά με το Πάντιμο και Προσκυνητό Πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, του Θεού Λόγου, που ενανθρώπησε, εορτάζουμε περίλαμπρα και την θεία Γέννησιν εν ανθρώποις, τα Γενέθλια του Σωτήρος, όπως λέμε, και επίσης την υπερφυή Σύλληψίν Του εις την πάναγνον γαστέρα της Θεομήτορος, τον Ευαγγελισμό στις 25 Μαρτίου.

Κατά ανάλογο τρόπο, στα δύο άλλα μοναδικά πρόσωπα της Ιστορίας και διακόνους της Θείας Οικονομίας, την Υπεραγία Θεοτόκο και τον Τίμιο Πρόδρομο, εορτάζουμε τα «γενέθλια» (τα οποία, για να μην συμπίπτει το όνομα με τον Μόνον Κύριον και νέον Γενάρχην της Ανθρωπότητος, τα λέμε: Γενέσιον ή κατ’εξαίρεση στην Παναγία, στον ενικό αριθμό, Γενέθλιον) 24 Ιουνίου του Προδρόμου, 8 Σεπτεμβρίου της Θεοτόκου.   Και κατ’αναλογίαν επίσης, 23 Σεπτεμβρίου εορτάζουμε την Σύλληψιν του Προδρόμου και 8 Δεκεμβρίου (σήμερα) την σύλληψιν της Υπεραγίας Θεοτόκου, οι οποίες -σημειωτέον- ετελέσθησαν με φυσιολογικό τρόπο, μολονότι οι γονείς ήσαν υπερήλικες και ιδιαζόντος όσιοι, οπότε δεν λειτούργησε εγκόσμιο πάθος αλλά ιερώτατα αισθήματα κατανύξεως, ενθέου και εμφόβου υπακοής εις τον Θεόν.

Άλλου Αγίου δεν εορτάζουμε Γενέθλια, ούτε Σύλληψιν, φυσικά. Γι’αυτό και οι πιστοί δεν είναι ακριβές και ορθόν κατά την Παράδοσή μας να εορτάζουν Γενέθλια, αλλά τον Άγιό τους ή άλλως την Βάπτισή τους, τα εν Χριστώ Γενέθλια..

Ο δίκαιος Ιωακείμ; Πότε εορτάζεται; Στις 9 Σεπτεμβρίου, την επομένην της γεννήσεως της Αειπαρθένου,μαζί με την σύζυγόν του Άνναν, κατά το ειωθός της «Συνάξεως» των δευτερευόντων προσώπων ενός μεγάλου ιερού γεγονότος.

Και κάτι άλλο είναι ανάγκη να τονίσουμε. Σήμερα, μαζί με την Θεοπρομήτορα Άνναν, εορτάζουμε επίσης και την δικαίαν Άνναν, την μητέρα του Προφήτου Σαμουήλ, την επονομαζομένην «Ωδικωτάτην» (επειδή συνέθεσε την γλυκύτατη Ωδήν, που ευρίσκεται στην Π.Διαθήκη και έχει ενταχθεί στην γ’ Ωδή όλων των Κανόνων της Εκκλησίας μας). Γιατί εορτάζεται αυτήν την ημέραν; Ωρισμένα Βιβλία Αγίων την τοποθετούν στις 23 Ιουλίου (βλ.Γ.Πιπεράκη.Πανάγιον)

Απάντηση: Και στις δύο εορτές της επηρεάζεται από την συνώνυμόν της. Και την ακολουθεί. Επειδή η Αγ.Άννα του Σαμουήλ υπήρξε σε χρόνους, όπου η ημερολογιακή ακρίβεια δεν μας μετεδόθη, οι Πατέρες συνήψαν αυτήν με την Θεοπρομήτορα. Ως ένα, τρόπον τινα, προεικόνισμα εκείνης. Και αυτή ήτο στείρα και αυτή συνέλαβεν εν γήρατι και αυτή προσέφερε στον κόσμο τέκνον, που έμελλε να ωφελήσει τα μέγιστα τον λαόν του Θεού και την ανθρωπότητα περαιτέρω. 

Είχα ξαναγράψει, και το είχα λησμονήσει. Αυθόρμητα και πηγαία μου ήρθε πάλι ο πόθος, η σκέψη, ο στοχασμός.. 
http://epoikodometica.blogspot.gr/2015/12/blog-post_9.html    

.

.

.

.

.

.

.

.

.

εποχή Αντιχρίστου ή πλήρους ανατροπής;;

Μου κάνει τρομερή εντύπωση και απορώ.

Αν φοράω το σταυρό στο στήθος ή κάνω το σταυρό μου ή δηλώνω ότι εκκλησιάζομαι και πάω στο κατηχητικό, ονειδίζομαι φρικτά από τους συμμαθητές μου, αυτούς τους ορθοδόξους χριστιανούς, και υφίσταμαι ένα ανήκουστο bulling εις βάρος μου για ό,τι πιο ευγενικό και προσωπικό κρύβω μέα μου.

Όταν οι μουσουλμάνες κυκλοφορούν στις τάξεις και στις παρελάσεις ακόμη! αυτές τις ελληνικές παρελάσεις, του ελληνικού ήθους και των ευγενών ελληνικών αγώνων, με ολοφάνερα τα κηρύγματα της θρησκείας τους, αυτές γίνονται απόλυτα σεβαστές, και οι πρώην διώκτες μου και εχθροί της Θρησκείας -της Αληθινής, της μητέρας του Πολιτισμού- ορθώνονται κήνσορες και κέρβεροι, για να τις υπερασπίσουν!!

Πάει. Τρελλαθήκαμε..    

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Μαραθώνιος Φέτος

Πολύ έξυπνη και επιτυχημένη η διοργάνωση σε ποικίλους κύκλους-αποστάσεις: 5 χλμ, 10 χλμ, 40 χλμ 

Με τον τρόπο αυτό αυτό μπορούσαν να συμμετάσχουν άνθρωποι ποικίλης ηλικίας και αντοχής, ακόμη και παιδιά.

Και οι Έλληνες πράγματι ανταποκρίθηκαν.

Πήρα κι εγώ μέρος στα ..χειροκροτήματα και τις ιαχές και τις ζητωκραυγές του λαού, που είχε γεμίσει τα πεζοδρόμια και ενθάρρυνε και εμψύχωνε τους δρομείς.

 

 

 

 

 

Σε τούτους τους δύσμοιρους και τραγικούς καιρούς, όπου στενάζουμε από τα μαστιγώματα των «φίλων» μας των Ευρωπαίων και σιωπαίνουμε με εγκαρτέρηση, μοιάζοντας ταπεινωμένοι και ξέπνοοι,

Τούτη η αθρόα συμμετοχή των 50 χιλιάδων ανθρώπων που έτρεχαν με ρυθμικό βηματισμό γενναία και με ελεγχόμενη ανάσα και με αποφασιστικότητα, τί άλλο έδειχνε παρά το ότι οι Έλληνες στέκουν ψυχικά ορθοί, αγωνιστικοί, αλύγιστοι, απροσκύνητοι, αποφασισμένοι. Κρατούν την παράδοση της ελευθερίας και της τιμής… 

ο φίλος μου Κώστας

η καλή μου Μελένια

.

.

Αγ.Νεκτάριος

 Λαοφίλητος και θαυματουργός..

Άγιος των ημερών μας.

Άγιος των μοναζουσών.
Άγιος της σπουδαζούσης νεολαίας και μάλιστα των Ριζαριτών.
Άγιος των αδικημένων και συκοφαντημένων.
Άγιος των ασθενούντων.

Η Ριζάρειος Σχολή ευρίσκετο τότε στο πάρκο Ριζάρη, κάτωθεν του Νοσοκ.Ευαγγελισμού, όπου σήμερα διασώζεται ο Ναός της Σχολής, Ναός του Αγ.Γεωργίου.

Απέναντι από το Ναό, οδ.Βασ.Σοφίας 51, ευρίσκονται τα Κεντρικά Γραφεία του Ιδρύματος.

Όλα τα εδάφη, επί των οποίων οι αδελφοί Γεώργιος και Μάνθος Ριζάρης ανοικοδόμησαν την Σχολή, ήταν παραχώρηση της Μονής Πετράκη. Γι' αυτό και σε αναμνηστική πλάκα Ευεργατών της Σχολής, πρώτη-πρώτη αναφέρεται η Μονή.

Πανηγύρι Μονής Πετράκη

όχι "πανηγύρι", αλλά Πανήγυρις.
Έχει διαφορά..
Μυσταγωγικός εορτασμός... 
Υποβλητική η τελετουργία του Καθηγουμένων και των Ιερομονάχων.
Συγκινητική η συμμετοχή του λαού.
Ατμόσφαιρα ιδιαιτέρας ευταξίας και κατανύξεως..

 

 

Δέηση στους Αρχαγγέλους

 Ἦχος δ´. Ἔδωκας σημείωσιν.

Θραῦσον τὰ φρυάγματα, τῶν ἐκ τῆς Ἄγαρ τῇ ποίμνῃ σου συνεχῶς ἐπερχόμενα,

κόπασον τὰ σχίσματα, τὰ τῆς Ἐκκλησίας,

πράϋνον τὸν σάλον τῶν ἀμετρήτων πειρασμῶν,

ῥῦσαι κινδύνων καὶ περιστάσεων,

τοὺς πόθῳ σε γεραίροντας καὶ σοῦ τῇ σκέπῃ προστρέχοντας,

Γαβριὴλ Ἀρχιστράτηγε, πρεσβευτὰ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

πόσο αληθινά, πόσο επίκαιρα, πόσο διαχρονικά τα λόγια της προσευχής αυτής...

Άγαρ και Αγαρηνοί, κυκλώνουν συνεχώς το ευσεβές Γένος μας 

και απειλούν, δημιουργούν στένωση, δυσφορία, αγωνία.. 

Ας είναι ανάσα ζωής, σκέπη και εγγύηση ελευθερίας και ευπρεπούς ζωής οι αιθέριες φτερούγες των Αρχαγγέλων..  

Σημ. Η πανέμορφη αυτή εικόνα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ είναι της εκδόσεως ΑΠΕΡΓΗ. Μπορείτε να την αναζητήσετε και προμηθευθείτε σε ποικίλα μεγέθη. Εδώ, φρόντισα να είναι σε μικρό μέγεθος, ώστε να μην προσκρούσω στα δικαιώματα του εκδοτικού οίκου..

.

Μύρο του Μυροβλήτη

Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου, ως επιστέγασμα των Πανηγυρικών Εορτασμών προς τιμήν του Μυροβλύτου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, στη Θεσσαλονίκη, γίνεται επίσημη τελετή ανοίγματος της ιεράς λειψανοθήκης με την κάρα του Αγίου και περισυλλογή του Μύρου.

Με την ευκαιρία αυτή, παραθέτω ένα αυθόρμητο ποίημα ευσεβούς φίλου μου:

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Άγιε Δημήτρη πολιούχε

της καρδιάς μου εσύ κλειδούχε

στείλε σε 'μας το μύρο σου

τον ποθητό μας κλήρο σου.

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Άγιε Δημήτρη πρωτοστάτη,

της καρδιάς μας επιστάτη,

και της πόλης μας προστάτη:

Φώτισε τον νου, τη σκέψη,

η ψυχή μας να πιστέψει,

στον Θεό να επιστρέψει.

Μύρο σκόρπισε ουράνιο

θάρρος, άφθονο κουράγιο,

φρόνημα και πνεύμα άγιο.

Χάρη στείλε μας και δρόσο,

σ' αγαπώ δεν ξέρεις πόσο,

ύμνο, δέηση θα υψώσω.

Ελισαίος.

.

.

.

Μη μου πείτε..

Γιορτάσθηκε με λαμπρότητα ο Όσιος Δαβίδ ο Γέρων στο Μοναστήρι του.. 
Αυτό το Μοναστήρι, που πριν μερικές δεκαετίες και πίσω ήταν ρημαδιό και κατοικητήριο ..κατσικιών!! 
Ένας αγιασμένος γέροντας της εποχής μας ο Ιάκωβος Τσαλίκης το ανέστησε, ένας Κύριλλος διάδοχός του το συνέχισε, και σήμερα τέτοια λαμπρότητα..
Ευλογία Θεού..
Δόξα σοι, ο Θεός..