.

.

pyx- lax ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ phylax

Ψηφίστε και σεις! 
Είτε ηλεκτρονικά στο   paliofalir-on 
https://paliofaliron.blogspot.gr
Είτε και με γραπτή υπογραφή, σύμφωνα με τις οδηγίες.

 όχι ότι θα βγει τίποτε, δηλαδή.
Οι άθεοι είναι οι πιό σκληροί αντιδημοκράτες, οι πλέον εχθροί της ανεξιθρησκείας.. 
Αλλά δικό μας χρέος η μαρτυρία μας..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Υπογράφουμε για τη Μακεδονία

προσωπικά υπέγραψα

 

Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στο θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Σύμφωνα με δήλωση του ΥΠΕΞ κ.Νικόλαου Κοτζιά θα επιδιωχθεί ΟΡΙΣΤΙΚΗ λύση στο θέμα στους επόμενους μήνες.

   Σε αυτήν τη χρονική στιγμή ΟΛΟΙ οι Έλληνες οφείλουμε να εκφραστούμε για το μείζον αυτό εθνικό ζήτημα και να δώσουμε ως επιπλέον διπλωματικό εφόδιο στην Ελληνική Κυβέρνηση την αποκρυσταλλωμένη άποψή μας περί ΜΗ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» επουδενί στην οριστική ονομασία του κράτους των Σκοπίων.

   Απευθύνουμε έκκληση προς ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ το παρακάτω ψήφισμα που απευθύνεται στον Πρόεδρο της Κυβέρνησης κ. Αλέξη Τσίπρα:

Προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβέρνησης

Κ. Αλέξη Τσίπρα

Ψήφισμα

    Στις 13 Απριλίου 1992 πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά σύσκεψη των τότε πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή με θέμα την ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοίνωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας κ. Πέτρος Μολυβιάτης: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».

   Ακολούθησε η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Ελπίζω ότι οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας θα καταλάβουν επιτέλους ότι δεν υπάρχει παρά μόνο μία Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι Ελληνική. Αυτά τους τα είπα και τους τα έχω γράψει».

   Όμως, δεδομένου ότι μετέπειτα και χωρίς νεώτερη απόφαση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας, στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) αναφορικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ αναγράφεται: «η επίσημη θέση της Ελλάδας είναι σαφής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη “Μακεδονία”, που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή», δημιουργούνται στους Έλληνες και ιδιαίτερα στους Μακεδόνες ιδιαίτερα έντονες ανησυχίες και αντιδράσεις για το ότι η επερχόμενη λύση θα είναι σχετική με την παραπάνω θέση του ΥΠΕΞ και όχι με την απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992, η οποία είναι σύμφωνη με εκείνη του συνόλου των Ελλήνων.

   Επειδή κάθε άλλη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, από εκείνη της παραπάνω απόφασης των πολιτικών αρχηγών σε συνδυασμό με την επακόλουθη δήλωση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, είναι αντίθετη της θέλησης του συνόλου του Ελληνικού Λαού και ιδιαίτερα των Μακεδόνων,

   Επειδή είναι δεδομένο ότι η ονομασία της ΠΓΔΜ είναι κορυφαίο κρίσιμο εθνικό θέμα,

Ζ Η Τ Α Μ Ε

Να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» επουδενί στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων, καθώς πιθανή ύπαρξή του θα συμβάλει στην αποσταθεροποίηση της περιοχής.

   Σε περίπτωση εκτροπής από την απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992, να δοθεί ο λόγος στον Ελληνικό λαό για να αποφασίσει γι’ αυτό το μείζον εθνικό θέμα με την υπέρτατη μορφή άμεσης δημοκρατίας, που είναι το δημοψήφισμα.

https://onomasia.gr/

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
Ιστοσελίδα: www.popsm.gr
email: 2014popsm@gmail.com
τηλ. 6983498377

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Τρικυμία εν κρανίω

Παρασκευή, 01 Δεκεμβρίου 2017

Αγγλικανός Ιερέας καλεί σε προσευχή για να γίνει γκέι ο 4χρονος πρίγκιπας Τζορτζ.

Απίστευτες καταστάσεις στην Αγγλικανική Εκκλησία.

- Οι χριστιανοί θα πρέπει να προσευχηθούν ο 4χρονος πρίγκιπας της Βρετανίας Τζορτζ να γίνει γκέι καθώς αυτός θα ήταν ο «πιο σύντομος τρόπος» να υποχρεωθεί η Εκκλησία της Αγγλίας να υποστηρίξει τους γάμους μεταξύ ομοφύλων, πρότεινε υψηλόβαθμος αγγλικανός ιερέας και ακτιβιστής της κοινότητας ΛΟΑΤ.

Ο αιδεσιμότατος Κέλβιν Χόλντσγουορθ της Σκωτικής Επισκοπικής Εκκλησίας πρότεινε οι χριστιανοί της Αγγλίας να «ζητήσουν από τον Ύψιστο να ευλογήσει τον πρίγκιπα Τζορτζ με την αγάπη, όταν μεγαλώσει, ενός εξαιρετικού νέου».

 

Στην σχετική του ανάρτηση στο Twitter, ο αιδεσιμότατος καλεί τους χριστιανούς να πιέσουν την Βουλή των Κοινοτήτων και τα πολιτικά κόμματα και να θίξουν το θέμα στη Γενική Σύνοδο της Εκκλησίας της Αγγλίας.

Μετά την ανάρτησή του, το μπλογκ του συγκέντρωσε 3.000 ακολούθους, αλλά δέχτηκε και μηνύματα μίσους. Κάποιοι τον κατηγόρησαν για παιδεραστή, τον χαρακτήρισαν «άρρωστο», «διεφθαρμένο», ακόμη και «παραπλανημένο τράγο».

Τον Ιούνιο, η Σκωτική Επισκοπική Εκκλησία, η οποία υπάγεται στην Αγγλικανική Εκκλησία, έγινε το πρώτο μεγάλο χριστιανικό δόγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο που επέτρεψε τους γάμους μεταξύ ομοφύλων.

Ο αιδεσιμότατος Γκάβιν Άσεντιν, ιερέας της Εκκλησίας της Αγγλίας, ο οποίος υπηρέτησε την βασίλισσα από το 2008 μέχρι λίγο πριν φέτος, σχολίασε ότι το να προσευχόμαστε να γίνει ομοφυλόφιλος ο πρίγκιπας «είναι περισσότερο κατάρα».

«Αν πρόκειται να προσευχηθείτε για τον πρίγκιπα Τζορτζ, προσευχηθείτε να είναι χαρούμενος…και προσευχηθείτε να εκτελέσει το καθήκον του ως πρίγκιπας, να παντρευτεί και να κάνει παιδιά. Δεν είναι μια θετική προσευχή. Δεν είναι μια ευχή, είναι περισσότερο κατάρα από παραμύθι. Θα έλεγα ότι είναι βαθιά μη χριστιανική», δήλωσε στην εφημερίδα The Times.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

https://www.ekklisiaonline.gr/nea/anglikanos-iereas-kali-se-prosefchi-gia-na-gini-gkei-o-4chronos-prigkipas-tzortz/

π.Θεολόγος Αμπόνης : Αν διαβάσετε προσεκτικά την είδηση, θα αντιληφθείτε το ψυχικό και εγκεφαλικό τραλαλα, που συμβαίνει με τις ψυχές που παραδόθηκαν στο Δυτικό "πολιτισμό".

Ο Αγγλικανός αυτός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ, που διαμαρτύρεται για το ρεύμα θριαμβικής επικρατήσεως της γενετήσιας διαστροφής. Όχι. Είναι το ακριβώς αντίθετο: ΕΙΝΑΙ ΟΠΑΔΟΣ ΚΑΙ ΚΗΡΥΚΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ.

Και, επειδή το εκεί Κράτος δεν νομοθέτησε ακόμη υπέρ των ομοφυλικών "γάμων", εύχεται να καταλήξει ο μικρός πρίγκηπας γκέϊ, ούτως ώστε για χάρη του να αναγκασθεί η Αγγλική κοινωνία να θεσμοθετήσει επισήμως τους αλλόκοτους αυτούς δεσμούς!.

Τώρα. Η υπόλοιπη κοινωνία, η οποία το παίζει μοδάτη και σιγοντάρει τη διαστροφή, δεν τον εκλαμβάνει ως ευχή, αλλά ως κατάρα!!

Τρικυμία εν κρανίω έχουν οι άνθρωποι, αντιφατικότητα μέχρι αηδίας.

Δημιουργούν μόδα, αλλά για να διαφθείρουν τα παιδιά των άλλων!!

Υποκαρδίως πλην σαφώς-σαφέστατα, είναι πεπεισμένοι και το ομολογούν και προδίδονται ότι το θεωρούν όνειδος και στίγμα και το απεύχονται με κάθε δύναμη και σθένος για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους..

Τέλεια!..

Γιάννης Τσατσανίδης:  Ο άνθρωπος είναι νοήμων. Όταν όμως τα πάθη κατακλύζουν το νου, χάνεται η νοημοσύνη και συμπεριφέρεται ώς ζώο. Μόνο που τα ζωα δεν είναι ανήθικα!

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2034688370086554&id=100006362323939

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ο Άγ.Δημήτριος Προστάτης της Θεσσαλονίκης

 

Υπάρχουν πολλά ιστορικά περιστατικά θαυμαστής προστασίας της Θεσσαλονίκης από τον Πολιούχο Άγιό της. Τον Σεπτέμβριο του 586 μΧ της έσσε από επιδρομή πολυαρίθμων Αβάρων και Σλάβων, οι οποίοι είχαν συνασπισθεί, για να εκπορθήσουν τη Νύμφη του Θερμαϊκού. Θαυμαστή ήταν επίσης και η απελευθέρωση της πόλης στις 26 Οκτωβρίου του 1912.

Πολύ σημαντικό -και σημαδιακό- θαύμα προστασίας ήταν από κατά την επιδρομή του Τσάρου Ιωαννίτζη το 1207, το οποίο επεκράτησε να απεικονίζεται και στην Αγιογραφία.

Ο Ιωαννίτζης, Τσάρος των Βουλγάρων, ήλθε και πολιόρκησε την Θεσσαλονίκη αρχές Φθινοπώρου του 1207. Ήταν τότε μόλις 39 ετών. Δυναμικός και ικανός ως ηγέτης και φιλόδοξος. Αλλά τον Οκτώβριο του 1207 βρέθηκε νεκρός στο στρατόπεδό του Ανατολικά της πόλης, όπου τώρα η οδός Εθνικής Αμύνης. (άλλοι λένε ΒορειοΑνατολικά της πόλης, όπου το Επταπύργιο)

'Ελληνικές πηγές λέγουν ότι πέθανε από πνευμονία, λατινικές ότι δολοφονήθηκε από τον Κουμάνο στρατηγό του Μαναστρά.

Η λαική παράδοση απέδωσε τον θάνατό του στον Αγιο Δημήτριο.

Γι’ αυτό ακόμα σήμερα υπάρχουν φορητές εικόνες, που είκονίζουν τον Αγιο έφιππο να λογχίζει έναν πεσμένο εχθρό, με την επιγραφή «ο Σκυλογιάννης».
Σχετικό και πολύ εκφραστικό είναι το Κοντάκιο της Εορτής:

Κοντάκιον. Ἦχος β´. Αὐτόμελον.

Τοῖς τῶν αἱμάτων σου ῥείθροις Δημήτριε, τὴν Ἐκλησίαν Θεὸς ἐπορφύρωσεν, ὁ δούς σοι τὸ κράτος ἀήττητον, καὶ περιέπων τὴν πόλιν σου ἄτρωτον· αὐτῆς γὰρ ὑπάρχεις τὸ στήριγμα.

Με τα τίμια αίματά σου, τα άλικα, νεανικά και μαρτυρικά, Άγιε Δημήτριε, ο Παντοκράτωρ Θεός στόλισε την Εκκλησία Του. Εκείνος, που σου χάρισε τη δύναμη και την εξουσία ακαταμάχητη και που κρατάει την πόλη σου, την Θεσσαλονίκη, άτρωτη από κάθε επιβουλή. Διότι εσύ είσαι το στήριγμά της.  

στο σύγχρονο πολεοδομικό σχεδιάγραμμα της πόλης, φαίνεται το περίγραμμα τν τειχών και το Επταπύργιο

.

Αγία Ταβιθά

.

.

.

.

.

.

.

Παύλος Μελάς

Αντί άλλου Μνημοσύνου.
Μέ αισθήματα οδυρμού για την αχαριστία, την έκπτωση, τον ευτελισμό του λαού μας..

Η οικία του Παύλου Μελά στην Κηφισιά εκπέμπει SOS

  

 

 

Η εγγονή του ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα μιλάει στην Popaganda για την ιστορική του διατηρητέα οικία που λεηλατείται συνεχώς και χρησιμοποιείται για τελετές από τη Χρυσή Αυγή.

31.12.2014

Φωτογραφίες: Γιάννης Δρακουλίδης / FOSPHOTOS

Τατοΐου 50, Κηφισιά. Αντί για κανονική εξώπορτα, μια παράταιρη «σύνθεση» από κοτετσόσυρμα και στο φόντο, βγαλμένη από καρτ ποστάλ εποχής, μια κατοικία των αρχών του αιώνα, εμφανώς ερειπωμένη. Στο μεταξύ διάστημα, κυρίαρχη η εικόνα της εγκατάλειψης: αγριόχορτα και σκουπίδια. Το ίδιο ακριβώς  και στο πεζοδρόμιο. Δύσκολα φαντάζεται κανείς προσπερνώντας, είτε με όχημα είτε πεζός, ότι το κτίσμα που ρημάζει είναι ένα μνημείο της νεότερης ιστορίας μας, με τη βούλα του υπουργείου Πολιτισμού. Μόνο αν επιμείνει, σταθεί και περιεργαστεί το χώρο θα διακρίνει τη διακριτική, πνιγμένη στα συνθήματα («σκατά στην Χ.Α») μαρμάρινη πλακέτα, και θα αποκαλύψει ότι στο σπίτι αυτό κάποτε έζησε ο Παύλος Μελάς: «Απ’ εδώ έφυγε ο Παύλος για τη Μακεδονία στα 1904».
Μια πλαστικοποιημένη «ταυτότητα», με τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, και ειδικότερα της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Νεοτέρων και Σύγχρονων Μνημείων, μας πληροφορεί για το έργο που σε Α’ φάση συντελείται: επείγουσες εργασίες άρσης ετοιμορροπίας, στερέωσης και προστασίας της διατηρητέας οικίας Παύλου Μελά. Πρόκειται για ανέκδοτο. Καμία απολύτως κινητικότητα δεν προδίδει την πραγματοποίηση οποιονδήποτε εργασιών. Γιατί φυσικά καμία εργασία δεν συντελείται στο χώρο. Οι σκαλωσιές που στέκονται στην είσοδο  της οικίας είναι ξεχασμένες τόσο καιρό που αρχίζουν και σαπίζουν .
Οι περιπέτειες που έχει περάσει  το περίφημο κτίσμα και μνημείο «προσφέρονται για να γραφτεί  μυθιστόρημα», μας λέει η εγγονή του Παύλου Μελά και κληρονόμος του, κ. Ναταλία Ιωαννίδου. Ο άνθρωπος με τη χαλκέντερη υπομονή που έχει υποστεί τα πάνδεινα για να το διασώσει και φιλοτιμήθηκε να μας  ανοίξει την πόρτα του για να δούμε την άθλια κατάσταση στην οποία έχει αφεθεί να περιέλθει. Το 100 περίπου τετραγωνικών σπιτάκι του Μελά, εκεί όπου πρόφτασε να ζήσει οκτώ μόλις χρόνια οικογενειακής ευτυχίας με τον μεγάλο έρωτα της ζωή του, τη σύζυγό του Ναταλία και αδελφή του Ίωνα Δραγούμη, και τα δυο τους παιδιά, στο διάβα του αιώνα έχει υποστεί όλων των ειδών τις επιθέσεις. Επιτάξεις, εισβολές μεταναστών, ληστείες και αποψιλώσεις, καταλήψεις, τελετές. Και διεσώθη από δημάρχους αρπακτικά, αυτόκλητους «σωτήρες» κι εθνοκάπηλους χορηγούς. Εσχάτως  εμφανίστηκε νέος εχθρός: ο παρανοϊκός ΕΝΦΙΑ που επιβλήθηκε στη συνταξιούχο καθηγήτρια κληρονόμο του, κόντρα στο ευρωπαϊκό σύνταγμα και τη συνθήκη της Γρανάδας.

Όταν η κυρία Ναταλία ξεκλειδώνει την πόρτα του ετοιμόρροπου χαλάσματος, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα βορειότερα του σιδηροδρομικού σταθμού της Κηφισιάς και στην τελευταία τους «επίσκεψη» οι χρυσαυγίτες του αφήσανε τη σφραγίδα τους με μια ελληνική σημαιούλα, αντικρίζεις εικόνες  σοκαριστικές: διαλυμένα πατώματα, ξηλωμένες τάβλες, μαδημένους τοίχους, πεσμένα παντζούρια, σπασμένα τζάμια, ξηλωμένα τζάκια και καλοριφέρ μετά από επιδρομές, σκουπίδια που αφήσανε οι τελευταίοι λαθραίοι ένοικοί του. Υπάρχουν περιοχές στο ταβάνι όπου διακρίνονται σαν μικρά ίχνη οι παλιές οροφογραφίες- διάκοσμοι κοσμήματα. Αυτή είναι λοιπόν η τύχη που επιφυλάσσει η Πολιτεία στα μνημεία που η ίδια, συχνά ερήμην των ιδιοκτητών τους, έχει χαρακτηρίσει ως τέτοια; Θλίψη.
Μετακινούμαστε στη σύγχρονη κατοικία, μέσα στο ίδιο κτήμα, όπου  ζει η κ. Ναταλία Ιωαννίδου. Είναι το παρατηρητήριό της σε όλες τις κατά καιρούς  επιδρομές και η κιβωτός όσων μπόρεσαν και διασώθηκαν από την κατοικία των Μελάδων: σερβάντες, τραπέζια, σερβίτσια, ασημένια σκεύη, φωτογραφικά πορτρέτα, το ρολόι τοίχου που το ζευγάρι έφερε από την Παρισινή Έκθεση το 1900. Αναμνηστικά κειμήλια μιας ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής στην εξοχική Κηφισιά. Δεν είναι γνωστό ότι ο ίδιος ο Μελάς έκανε τα σχέδια του σπιτιού. Τα έχει στα χέρια της η εγγονή του, χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο, το τελικό σχέδιο να το επεξεργάστηκε αρχιτέκτονας, και μάλιστα επώνυμος. Οι μελετητές υποψιάζονται ότι πρόκειται για δημιούργημα του Τσίλερ, καθώς το κτίσμα θυμίζει παρεμφερή σχέδιά του για το Τατόι.
Η κυρία Ιωαννίδου κάτω από τα βλέμματα των πορτρέτων του Ίωνα Δραγούμη, της  γιαγιάς της Ναταλίας και του Μελά, ξετυλίγει τις περιπέτειες του διατηρητέου και τις αγωνίες της για το άδηλο μέλλον του. «Ο πρώην δήμαρχος της Κηφισιάς κ. Χιωτάκης, ήθελε να πάρει το οίκημα τζάμπα, και να ωφεληθεί και σε ψήφους και σε γόητρο. Δεν είμαι όμως διατεθειμένη να ωφεληθεί οποιοσδήποτε για προσωπικό του όφελος», δηλώνει κατηγορηματικά. «Είδατε το γυφταριό έξω στο πεζοδρόμιο;», μας ρωτά κάποια στιγμή συνοφρυωμένη. «Δεν έχει έρθει ποτέ κάποιος από το Δήμο, που τόσο εποφθαλμιά το κτίσμα, για να καθαρίσει. Δεν έχει ούτε φωτισμό».
Οι εισβολές ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90: «Με το πρώτο κύμα μεταναστών». Κατά διαστήματα βρίσκονταν μέσα στην οικία παρατημένα στρώματα και άλλα πειστήρια της λαθραίας ζωής που φιλοξενήθηκε. «Έχουν συμβεί πολλά». Ανάμεσα σε αυτά, το 2008, και η κατάληψη του κήπου από «παρακλάδι της Χρυσής Αυγής -γιατί η πείρα μου λέει ότι η Χρυσή Αυγή έχει συνιστώσες όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ», επισημαίνει  η κ. Ιωαννίδου. Καθόταν στην βεράντα της ανύποπτη με τον ξάδελφό της όταν ξαφνικά βλέπει ένα λεφούσι νεαρών να εισβάλλει και να ρίχνει το συρματόπλεγμα της εισόδου κουβαλώντας και στήνοντας αντίσκηνα, μηχανές και τρίποδα. «Τους φώναξα “τι κάνετε εδώ;”. Δεν μου έδιναν καμία σημασία. Πήρα το 100 και κατέβηκα κάτω έξαλλη. Δεν μου φέρθηκαν άσχημα αλλά με αγνοούσαν».

Η εγγονή του Παύλου Μελά, κυρία Ναταλία Ιωαννίδου.

 

 

 

«Το κίνητρό τους για να κάνουν κατάληψη ήταν, όπως αποκάλυψαν, το ότι ανέλαβε Υπουργός Πολιτισμού ο κ. Σαμαράς, που έχει “πατριωτικά” αισθήματα. Θέλανε, με άλλα λόγια, να τον πιέσουν για να αποκαταστήσει το κτίσμα». Οι λεπτομέρειες που προσθέτει η συνομιλήτριά μας είναι αποκαλυπτικές για τους δεσμούς των χρυσαυγιτών καταληψιών με την αστυνομία. «Φτάνοντας στο Τμήμα ο επικεφαλής των καταληψιών δεν είχε ταυτότητα. Είπε “έχω άδεια από την αστυνομία να μη φέρω ταυτότητα”, για λόγους προστασίας του. Τα ονόματα των νεαρών εισβολών για ένα μεγάλο  διάστημα τα συναντούσα σε όλα τα επεισόδια που σχετίζονταν με τη Χ.Α.».
Το περιστατικό που μας αφηγείται συνέβη Σάββατο. Τηλεφώνησαν απ’ το Τμήμα στην οικία του διοικητή. «Προσπαθούσε να με πείσει να μην κάνω μήνυση», αναφέρει η κ. Ναταλία Ιωαννίδου. Σε λίγη ώρα έφθασε αυτοπροσώπως και στο τμήμα ο διοικητής: «Μην το πάρετε σαν πίεση. Αλλά πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι αν κάνετε μήνυση μπορεί να σας πετάξει κάποιος μια μολότοφ», τη  συμβούλευε. «Τότε κι εγώ απαιτώ προστασία από εσάς», του απάντησε. «Μα άγνωστοι θα το κάνουν», της αντιγύρισε ο διοικητής ως Πόντιος Πιλάτος.
Η τελευταία πρωτοβουλία που πήρε ήταν να καλέσει τους καταληψίες να ζητήσουν συγγνώμη και το θέμα να λήξει. «Όπως αντιλαμβάνεστε τούς κάλυπτε η αστυνομία, η οποία τρομοκρατούσε  τον κόσμο να μην κάνει μήνυση». Ο χρόνος κυλά, το γεγονός σχεδόν ξεχνιέται, ώσπου πέρσι τον Οκτώβριο, την παραμονή της επετείου θανάτου του Μελά («Γιατί  έρχονται και κάνουν κάθε χρόνο τελετές, μνημόσυνα με παπάδες και παρελάσεις πατριωτικές οργανώσεις και Χρυσαυγίτες») η κ. Ιωαννίδου βλέπει πρωί πρωί τρεις ανθρώπους με φόρμες να καθαρίζουν το πεζοδρόμιο. Ήταν εξοπλισμένοι όχι απλώς με σκούπες αλλά με φτυάρια και τσουγκράνες.«Βγαίνω και με πολύ ειρωνικό ύφος τους λέω: “μπα, πώς ήταν αυτό κι έστειλε ο Δήμαρχος να καθαρίσει;”. Σταματά ο ένας και μου απαντά σοβαρά: “Ποιος Δήμαρχος! Ποιος σας είπε ότι είμαστε του Δήμου; Δεν μας  θυμάστε; Εμείς  κάναμε την κατάληψη”.
«Δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση εθνικιστής με τη σημερινή έννοια του όρου, όπου η λέξη έχει παραφθαρεί», υπογραμμίζει η κ. Ιωαννίδου, την οποία ωστόσο δεν την ενοχλεί μόνο η εκμετάλλευσή του προγόνου της από τη Χ.Α. αλλά και η απομυθοποιητική στάση της Αριστεράς: «Εδώ οι «ΙΟΙ»της Ελευθεροτυπίας έγραψαν ότι ποτέ δεν σκοτώθηκε!». Η ίδια αισθάνεται χρονικά «την ασφαλή  απόσταση» να μην παίρνει τίποτα προσωπικά. «Θέλω παρόλα αυτά να ενημερώνομαι για οτιδήποτε λέγεται. Δεν εξαγριώνομαι τη στιγμή που γίνεται κάτι. Αλλά θέλω να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη. Δεν θα αφήσω ποτέ να χρησιμοποιήσει η Χρυσή Αυγή ή οποιοδήποτε ακροδεξιό κόμμα το όνομα του Μελά. Ούτε όμως θα συμφωνήσω με την άλλη άποψη της απόλυτης απομυθοποίησης».

Η ασπίδα προστασίας της είναι «η αλήθεια»:«Δεν έχω εκμεταλλευτεί ποτέ τίποτα, ούτε από το όνομα ούτε από τα κειμήλια και νιώθω αδιάβροχη. Αλλά –συνεχίζει η κ. Ιωαννίδου- φταίνε όλες οι παρατάξεις και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου που δεν τολμούν να πιάσουν το θέμα, γιατί καίει! Είναι απαγορευμένο. Κι επικρατούν η μικροπολιτική και η αποδόμηση». Κάτι που διαπιστώνει να συμβαίνει και για τον έτερο πρόγονό της, τον Ίωνα Δραγούμη: «Εδώ ο Καρατζαφέρης έχει φτιάξει το σύλλογο Ίωνα Δραγούμη, που είναι ό,τι πιο ακροδεξιό υπάρχει. Κάποτε μου έστειλαν πρόσκληση. Φυσικά δεν πήγα γιατί, όπως σας λέω, είμαι υποψιασμένη».
Αν και κατορθώνει να διατηρεί τη νηφαλιότητά της, υπάρχουν, παραδέχεται, «ρωγμές» συναισθηματικής εμπλοκής: «Όταν διαβάζω τα γράμματά του προς τη μητέρα μου, όπως το τελευταίο, 6 μήνες προτού σκοτωθεί -έγραψε ένα αντίστοιχο και στο γιο του- είναι να κλαις. Της λέει της κόρης του «εγώ ο γέρων». Και ήταν 34 ετών. Βουτιέμαι, φυσικά στα χαρτιά και στα γράμματα». Κι επειδή ακριβώς τα διαβάζει ξανά και ξανά μαζί με όλα τα εναπομείναντα τεκμήρια, επιβεβαιώνει την ιδεολογικο-πολιτική παρανόηση σε βάρος τού Μελά. «Δεν είμαι ιστορικός. Εγώ είμαι μουσικός. Αλλά λυπάμαι».
Ποιες αναμνήσεις μοιράζονταν μαζί της η μητέρα της και η γιαγιά της Ναταλία; «Όταν κι οι δυο πολύ συγκρατημένες. Η γιαγιά μου ποτέ δεν μου μίλησε για το θάνατό του κι όλοι απορούν για αυτό. Διότι δεν ήθελε να συγκινηθεί και να το ρίξει στο μελό». Η συζήτηση, καθώς με κερνάει παγωτίνια κι έξω έχουν ανοίξει στα καλά καθούμενα οι ουρανοί, επιστρέφει στο ζευγάρι Μελά: «Παντρευτήκαν από έρωτα μεγάλο. Εκείνος ήταν και πολύ ωραίος. Ζήσαν ελάχιστα χρόνια μαζί. Η γιαγιά μου έμεινε εξήντα χρόνια χήρα. Εντύπωσή μου είναι ότι  δεν καταδεχόταν μετά να ρίξει τα μάτια της σε άλλον». Οι μοναδικές στιγμές που μοιραζόταν με τα εγγόνια της ήταν «οι ευχάριστες και διασκεδαστικές της οικογένειας, η οποία είχε πολύ χιούμορ. Ο παππούς μου ήταν, φαίνεται, ενθουσιώδης, παρορμητικός κι ευέξαπτος, κι εκείνη τον συγκρατούσε. Ήταν πιο ώριμη κι αυτός  πάντα ζητούσε τη συμβουλή της».
Όταν σκοτώθηκε βρέθηκαν πάνω του σημειωματάρια. «Η γιαγιά μου ποτέ δεν θέλησε να μου τα δείξει. Τα κατέθεσε στο Μουσείο Μπενάκη». Όταν τα διάβασε η εγγονή έπεσε από τα σύννεφα. «Νόμιζα ότι θα είχαν σχέση με τον Αγώνα, αλλά ήταν σαν ένα ημερολόγιο για τις ημέρες προτού φύγει, όπου φαίνεται ο σπαραξικάρδιος χαιρετισμός του με τα παιδιά του. Περιέγραφε πως έσφιξε πάνω του την κόρη του, ένιωσε το κορμάκι της και την πήγε ο ίδιος για ύπνο. Αποκαλύπτεται πως ήταν φοβερά συναισθηματικός».
Η κ. Ιωαννίδου δεν διανοήθηκε ποτέ να απευθυνθεί σε κάποιο πολιτικό για να αποκατασταθεί το ερείπιο; «Δεν ζήτησα ποτέ καμία χάρη», ξεκαθαρίζει. Ούτε καν από τον Υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο που ήταν μαθητής της στο Κολέγιο. Ο Σαμαράς ως πρωθυπουργός έδωσε πάντως εντολή να ξεκινήσει η διαδικασία για τον χαρακτηρισμό της οικίας ως διατηρητέας. «Την αποκατάσταση τη θεωρούσαμε πάντα δική μας υποχρέωση ασχέτως αν δεν μπορώ να ανταποκριθώ οικονομικά σε αυτή».
Τη ρώτησε η γ.γ του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη αν έχει αντίρρηση να χαρακτηριστεί διατηρητέα η οικία το 2009, κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. «Δεν είχα καμία αντίρρηση, αλλά ούτε το επεδίωξα». Το 2010 εκπονήθηκε η μελέτη αποκατάστασης που μένει ακόμα στα συρτάρια. Το «λεπτό» σημείο σε όλες τις «επιθέσεις» που δέχεται από διαφόρων ειδών καιροσκόπους είναι ότι η κ. Ιωαννίδου ανέκαθεν ήθελε η οικία Μελά να αποτελεί ιδιοκτησία της. «Να την παραχωρήσω κάπου, αλλά να υπάρχουν εγγυήσεις για τη χρήση της», τονίζει. Μουσείο, παραδόξως, δεν θα ήθελε να γίνει:« Το κτίσμα δεν είναι κατάλληλο και τα εκθέματα είναι ανύπαρκτα».
Η οικία επιτάχθηκε από Γερμανούς και αργότερα από Άγγλους. «Ο  καθένας έπαιρνε μαζί του ό,τι ήθελε και έφευγε. Διασώθηκαν ορισμένα έπιπλα που θα δείτε και εδώ. Από το 2010 εισβάλλανε συνεχώς και  κλέψανε τα πάντα. Μέχρι και τα καλοριφέρ ξεκόλλησαν κι απέσπασαν ένα φωτιστικό που είχε απομείνει απέξω μαζί με το ρόπτρο. Το «μάδησαν» το σπίτι. Τη νύχτα ερχόντουσαν και ξηλώνανε τα πλακάκια. Από τη σκάλα πήρανε τα μάρμαρα».

Τα κυριότερα πάντως διασωθέντα κειμήλια του Μελά έχουν παραχωρηθεί στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, όπου φιλοξενείται αίθουσα Παύλου Μελά, στη Σχολή Ευελπίδων και στην Εθνολογική Εταιρεία (Παλαιά Βουλή). Τα γράμματά του τα διαφυλάσσει το Μουσείο Μπενάκη. Όσα αντικείμενα, έγγραφα και φωτογραφίες παραμένουν στα χέρια της «δεν έχω αποφασίσει πού θα τα παραχωρήσω. Αυτό που πρέπει είναι να βρούμε τους πόρους για να επισκευαστεί και να σωθεί το κτήριο. Δευτερευόντως να μη φύγει από την κυριότητά μου προτού αποφασίσω πώς θα το εξασφαλίσω. Σκέφτομαι πολλά». Οι συζητήσεις πάντως με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος έπεσαν δυστυχώς στο κενό. «Το ιδανικό -θεωρεί η κ. Ιωαννίδου- θα ήταν να εγγυηθεί ένας σοβαρός μορφωτικός φορέας όπως το Μουσείο Μπενάκη ότι θα  έχει τα μέσα να το συντηρεί κάνοντας μια καλή πολιτιστική χρήση».
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο γνωστός κολεγιάρχης, ο κ. Κανελλόπουλος. «Είχε βάλει στο μάτι την οικία Μελά για να την κάνει κολέγιο. Η μητέρα μου είχε αρρωστήσει. Το θέμα είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις και στον Τύπο… Κατάφερε ο κύριος αυτός να βγει και δικαστική απόφαση σε βάρος μας, βάσει της οποίας έπρεπε να του παραδώσουμε τη διαχείριση». Η κυρία Ιωαννίδου κίνησε τότε γη και ουρανό και τελικά η οικία σώθηκε.
Τα βάσανά της, παρόλα αυτά, δεν λένε να τελειώσουν. Προέκυψε νέος εχθρός στον ορίζοντα. Λέγεται ΕΝΦΙΑ. «Πρόκειται για την απόλυτη αδικία και κορυφή του παγόβουνου», υποστηρίζει η κ. Ιωαννίδου. «Διότι το ακίνητο είναι πολιτιστική κληρονομιά. Θα τιμωρηθώ επειδή τη διέσωσα;». Καλείται να καταβάλει ένα εξωφρενικό ποσό. Στο οικόπεδο μπορούσαν να έχουν ανεγερθεί  μεζονέτες ή πολυκατοικία. «Εφόσον δεν επιτρέπεται, το κτήμα έχει μηδενική αξία. Παρόλα αυτά φορολογείται ο αέρας ο κοπανιστός. Το πληρώνω σαν οικόπεδο ενώ είναι πολιτιστική κληρονομιά».
Η γυναίκα δηλώνει «οργισμένη με όλους. Τα έχω και με το λαικϊσμό και με του δημοσιογράφους» και θεωρεί μοναδική διέξοδο «τις προσφυγές στη δικαιοσύνη. Πρέπει -τονίζει- να επικρατήσει η λογική και η δικαιοσύνη: «Αν το κράτος χαρακτήρισε κάποια οικήματα διατηρητέα μνημεία, μια πρωτοβουλία για το συμφέρον του συνόλου, πρέπει να κοιτάξει πώς θα ικανοποιήσει αυτό το συμφέρον. Με την ερειπιώδη εικόνα των διατηρητέων του, γίνεται ρεζίλι».

.

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη

http://popaganda.gr/reportaz-ikia-tou-pavlou-mela-stin-kifisia-ekpempi-sos/

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Προσευχή για την Παράδοσή μας

Γέρων Φιλόθεος Ζερβᾶκος

Προσευχή Περὶ διαφυλάξεως τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐξ αἱρέσεων

...Κύριε, ὅτε εὑρίσκεσο ἐπὶ τῆς γῆς ὡς ἄνθρωπος, χωρὶς νὰ χωρισθῇς τῆς Θεότητάς Σου, ἱδρύσας ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς ἄλλον Παράδεισον, δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους τὴν Ἁγίαν σου Ἐκκλησίαν τὴν ὁποίαν ἐστερέωσας ἐπὶ τὴν στερεὰν πέτραν τῆς Πίστεως, ἐπὶ τὴν πέτραν τῶν Θείων Σου Ἐντολῶν, τοῦ Θείου Σου Νόμου καὶ τῶν Θείων προσταγμάτων Σου καὶ ὥρισας νὰ μένῃ ἀσάλευτος μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων καὶ ὅτι «πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ιστ´ 18). Τὴν Ἐκκλησίαν Σου ταύτην Ἀναμάρτητε Υἱὲ καὶ Λόγε Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου Γλυκύτατε Ἰησοῦ, ὅτε κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἀπὸ γῆς εἰς Οὐρανοὺς ἀνόδου Σου ἀπὸ τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, ἀφοῦ ἐπλήρωσας πᾶσαν οἰκονομία καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἥνωσας τοῖς Οὐρανίοις, παρέδωκας τοῖς Ἁγίοις Σου Ἀποστόλοις μὲ ἐντολὴν νὰ τὴν φυλάξουν καθαράν, ἀμόλυντον, νὰ τὴν στερεώσουν καὶ τὴν κρατύνουν εἰς τὸν τετραπέρατον κόσμον.

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, συμφώνως τῇ ἐντολῇ τὴν ὁποίαν ἔλαβον, στερέωσαν, ἐκράτυναν καὶ διεφύλαξαν τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν. Ὡσαύτως καὶ οἱ τούτων Διάδοχοι καὶ οἱ μετὰ τούτους Ἅγιοι Θεοφόροι Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας οἱ τὰς ἑπτὰ Ἁγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους συγκροτήσαντες. Αὐτὴ ἡ θεία παρεμβολὴ τῶν πανσόφων θείων Ἀποστόλων, τῶν διαδόχων Αὐτῶν καὶ τῶν θεοσόφων Ἁγίων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου, οἱ πολύφωτοι ἀστέρες τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιὼν οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Ἐκκλησίας τὰ καυχήματα καὶ Οἰκουμένης τὰ σεμνολογήματα. Οὗτοι πάντες, τῇ Χάριτί Σου ἐνισχυθέντες καὶ τῷ φωτί Σου τῷ θείῳ φωτισθέντες καὶ καταυγασθέντες, τῇ πίστει στερεωθέντες, τῇ ἀγάπῃ κραταιωθέντες, τῷ πυρὶ τῷ θείῳ πυρωθέντες, πάντας τοὺς ἐχθροὺς ἀοράτους, ὁρατούς, αἰσθητούς, νοητούς, ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικούς, τοὺς ὡς λύκους λυσσώδεις καὶ ἀνήμερα θηρία ὁρμήσαντας κατὰ τῆς Ἐκκλησίας Σου, ὅπως κρημνίσωσι καὶ ἐκθεμελιώσωσι Αὐτὴν καὶ τὰ λογικὰ πρόβατα, ὑπὲρ τῶν ὁποίων τὸ πολύτιμο Αἷμά σου ἐξέχεας ἐπὶ Σταυροῦ, κατασπαράξωσι, πάντας ἐνίκησαν καὶ μακρὰν τῆς ποίμνης Σου τῆς λογικῆς ἐξεδίωξαν, τῇ σφενδόνι τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, καὶ οὕτω διέσωσαν τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ ὠὡδήγησαν ἡμᾶς εἰς τὴν ἀληθινὴν Πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον.

Ἀλλ᾿ ὁ βύθιος δράκων ὁ μισόκαλος, ὁ παγκάκιστος καὶ παμπόνηρος, μετὰ τῶν ἐργατῶν αὐτοῦ οὐκ ἐπαύσατο πολεμῶν τὴν Ἐκκλησίαν. Ἀλλ᾿ ἡ Ἐκκλησία ἔχουσα τοὺς κατὰ διαφόρους καιροὺς καλοὺς Ποιμένας, ἐπισκόπους καὶ φύλακας, πολεμουμένη νικᾶ καὶ θριαμβεύει.

Σήμερον εἰς τοὺς ἐσχάτους καιρούς, εἰς τὰς πονηρὸς ταύτας ἡμέρας ὁ Ἄρχων τοῦ σκότους βλέπων ὅτι τὸ τέλος του ἐγγίζει, ἔχει ὁρμήσει μεθ᾿ ὅλων του τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ὁρατῶν ἀνθρώπων καὶ ἀοράτων δαιμόνων, κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐκλεκτῆς Νύμφης, διὰ νὰ τὴν καταποντήσῃ καὶ ἀφανίσῃ. Εἰς τὰς παρωχημένας γενεὰς ὑπῆρξαν ἄνδρες Ἅγιοι, ἄνδρες σοφοί, δίκαιοι, τίμιοι, συνετοί, πνευματοφόροι, Θεοφόροι, ἀνδρεῖοι τῇ ψυχῇ, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίσθησαν ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας, ὑπὲρ τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατρικῶν Παραδόσεων καὶ τῇ συμμαχίᾳ καὶ βοήθεια νικῆσαν τὰς παρατάξεις τῶν ἐχθρῶν καὶ διέσωσαν τὴν Ἐκκλησίαν.

Σήμερον τοιοῦτοι ἄνδρες ἐξέλιπον καὶ ἐὰν ὑπάρχουν εἶναι ὀλίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι καὶ ὄχι ἀνδρεῖοι, σοφοὶ καὶ Ἅγιοι ὡς οἱ παλαιοὶ Πατέρες ἡμῶν. Οἱ δὲ πολεμοῦντες τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν εἶναι πολλοί. Πολεμοῦσι ἐξ ὕψους ἄνωθεν, γῆθεν κάτωθεν, ἔσωθεν ἔξωθεν, ἔμπροσθεν ὄπισθεν, δεξιόθεν ἀριστερόθεν, καὶ κινδυνεύει τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας νὰ καταποντισθῆ, διὰ τὸ μὴ ἔχειν καλοὺς Ποιμένας καὶ φύλακας. Τινὲς τῶν Ποιμένων καὶ Ἐπισκόπων τοὺς ὁποίους ἔταξας ποιμαίνειν καὶ φυλάττειν τὴν λογικὴν Σου Ποίμνην, τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, ἐγένοντο προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονηταὶ καὶ παραβάται τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ Ἀποστολικῶν Παραδόσεων, ζητοῦντες ἀποβολὴν αὐτῶν καὶ ἀντικατάστασιν. Ἕτεροι ἤνοιξαν τὰς θύρας καὶ καλοῦσι καὶ δέχονται τοὺς λύκους παπιστάς, διαμαρτυρόμενους καὶ πάντας τοὺς αἱρετικοὺς διὰ νὰ εἰσέλθουν ἀκωλύτως καὶ θύσουν, ἀπωλέσουν καὶ κατασπαράξουν τὰ λογικὰ πρόβατα. Διήρεσαν καὶ ἔσχισαν τὴν Ἐκκλησίαν διὰ τῆς ἀπερίσκεπτου, παρανόμου καὶ ἀντικανονικῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου παπικοῦ ἡμερολογίου καὶ ἀποβολῆς τοῦ παλαιοῦ πατρίου καὶ ἀντὶ νὰ ἀγωνίζωνται καὶ νὰ φροντίζουν νὰ ἑνώσουν τὴν Ἐκκλησίαν, ἀγωνίζονται νὰ τὴν διαιρέσουν ἔτι εἰς περισσοτέρας Ἐκκλησίας καὶ τὴν καταστήσουν παναιρετικήν.

Ὡς μέλος τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἱερεὺς καὶ πνευματικὸς Πατήρ, συναισθανόμενος τὸ ἱερὸν καθῆκον μου, ἠγωνίσθην ἐπὶ πολλὰ ἔτη ἐναντίον τῆς παρανόμου εἰσαγωγῆς τοῦ παπικοῦ νέου ἡμερολογίου (ἡ ὁποία τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν διήρεσεν εἰς δύο) καὶ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ παλαιοῦ πατρίου, διὰ νὰ ἀρθῇ τὸ σχίσμα καὶ ἡ διαίρεσις καὶ γίνη πάλιν Μία ἡ Ἐκκλησία ὡς ἧτο ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὅτε ἱδρύσας Αὐτὴν καὶ ὡς παρελάβομεν Αὐτὴν παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Θεοφόρων Πατέρων. Ἀλλ᾿ οὐδεμία διόρθωσις ἐγένετο.

Βλέπων τὴν θάλασσαν ἀγριαίνουσαν, τοὺς ἀνέμους ἰσχυρούς, τὰ κύματα ὡς ὄρη ὑψηλὰ ὑψούμενα, τὸ δὲ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας βυθιζόμενον καὶ τὸν ἑαυτόν μου καταποντιζόμενον, εἰς τὴν ἐσχάτην ταύτην ἀνάγκην, μὴ ἔχων ποῦ νὰ καταφύγω καὶ ζητήσω βοήθειαν, ἀνῆλθον εἰς τὸ ὄρος τοῦτο τὸ Ἅγιον καὶ εἰς τὸν Πάνσεπτον Ἱερὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Σου Πάντων καὶ ἐνώπιον τῆς Πανσέπτου Σου Ἁγίας Εἰκόνος προσπίπτων μετὰ στεναγμῶν καὶ δακρύων τήν Τοῦ Θείου Σου Ἀποστόλου Πέτρου προσφθέγγομαί Σοι φωνὴν Ἐπιστάτα, Ἐπιστάτα! σῶσον ἡμᾶς ἀπολλύμεθα!!!

Εὔσπλαχνε Κύριε, μὴ ἐγκαταλείπεις ἡμᾶς εἰς τέλος!

Ἐὰν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι οἱ ἀγνώμονες καὶ ἀχάριστοι, οἱ ἀπείρως παρὰ Σοῦ εὐεργετηθέντες καὶ εὐεργετούμενοι, καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν Σὲ ἐγκαταλείπωμεν, Σύ, ὡς Εὔσπλαχνος Πατήρ, Συμπαθὴς καὶ Πολυέλεος, μὴ ἐγκαταλείπεις ἡμᾶς! Μηδὲ διὰ τὰς πολλὰς ἡμῶν ἁμαρτίας ἀπωλέσης ἡμᾶς! Κύριε μὴ τῷ θυμῷ Σου ἐλέγξῃς ἡμᾶς, μηδὲ τῇ ὀργῇ Σου παιδεύσῃς ἡμᾶς!

Ὁμολογοῦμεν, ὅτι ἁμαρτωλοί ἐσμεν καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν εἴμεθα ἄξιοι μυρίων τιμωριῶν, βασάνων καὶ κολάσεων! Πάτερ ἀγαθέ, ἐμακρύνθημεν ἀπὸ Σοῦ, ἀλλ᾿ οὐκ ἀπέστημεν ἀπὸ Σοῦ τελείως, οὐδὲ διεπετάσαμεν χεῖρας πρὸς Θεὸν ἀλλότριον, ἀλλὰ πρὸς Σὲ ἐπιστρέφομεν τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ Πατέρα Οὐράνιον, τὸν Εὐσπλαχνικώτατον καὶ φιλανθρωπώτατον. Δέξαι τοὺς στεναγμοὺς ἡμῶν, τὴν θλῖψιν, τὰ δάκρυα, τὴν μετάνοιαν! Καὶ ὥσπερ ἐδέχθης τὸν Ἄσωτον, τὸν Τελώνη, τὴν πόρνη, τὸν Λῃστή, οὕτω δέξαι καὶ ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς τοὺς πταίοντάς Σοι καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, ὥραν καὶ στιγμήν. Σοὶ προσάγωμεν εἰς πρεσβείαν καὶ μεσιτείαν τὴν Πανάχραντον, Εὐσπλαχνικοτάτην Μητέρα Σου καὶ πάντας τοὺς Ἁγίους Σου, Προφήτας, Ἀποστόλους, Μάρτυρας, Ἱεράρχας, Ὁσίους καὶ Δικαίους, καὶ πάσας τὰς στρατειὰς τῶν Ἀγγέλων Σου!! Δέξαι τὴν ἐκ ῥυπαρῶν ἡμῶν χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν. Κόπασον τὸν κλύδωνα, πράϋνουν τὸν σάλο, παῦσον τὰ σχίσματα καὶ τὰς αἱρέσεις, ἀποδίωξον πάντα ἐχθρὸν καὶ πολέμιον, εἰρήνευσον τοὺς Ἄρχοντας τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πατρίδος καὶ φώτισον αὐτοὺς τῷ Θείῳ Φωτί Σου, ἵνα εἰρηνεύσωσι τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν διὰ τῆς ἀποβολῆς τοῦ παρανόμως καὶ ἀντικανονικῶς εἰσαχθέντος παπικοῦ ἑορτολογίου τοῦ διαιρέσαντος Αὐτὴν εἰς δύο καὶ ἐπαναφορὰς τοῦ παλαιοῦ Ὀρθοδόξου πατρίου ἡμερολογίου καὶ οὕτως παύσῃ ἡ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας καὶ γίνη, ὡς τὸ πρίν. Μία καὶ παύσουν τὰ σκάνδαλα, αἱ ταραχαὶ καὶ φιλονικείαι καὶ ἐπέλθῃ ἡ ποθητὴ εἰρήνη, καὶ οὕτω πάντες ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ δοξολογήσωμεν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς Ὄνομα τοῦ Πατρός, Σοῦ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῆς Μίας Ἁγίας Ὁμοουσίου, ὁμοτίμου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν.

Φιλόθεος ἐν Ἱερομονάχοις ἐλάχιστος,
πανεντελής, ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος.

Ὀρθόδοξος Κυψέλη. Θεσσαλονίκη 2005

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/prayers/filo8eos_zervakos_preservation_from_heresies.htm