.

.

.

,

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Θεια Αγάπη

Μια τέτοια Αγάπη…

Μια τέτοια αγάπη, άδολη κι αγνή

και τόσο μεγάλη, αιώνια ζει.

Μια τέτοια αγάπη, στον κόσμο του Χάους,

το φώς της προβάλλει, κι οι φαύλοι

τυφλώνονται, θέλουν σκοτάδι, μισούν

της αγάπης το φως.

Μια τέτοια αγάπη, εσταυρωμένη,

με μύρα και δάκρυα ζυμωμένη,

Πορεία στο Χρέος, «οσμή ευωδίας»

Πράξις, Θυσία, Σταυρός, ύμνοι

και «καινές ωδές» δοξολογίας.

Ανθρώπινη Μικρότητα, εσύ,

λοιπόν, με το φαρμάκι σου

δηλητηριάζεις κάθε μέρα

την αγάπη μου;

Θα παλέψω

να σε νικήσω, και στην καρδιά μου,

τη μεγαλειότητα της Αγάπης

του Ιησού μου, θα ενθρονίσω.

Του κόσμου πνεύμα πονηρόν,

άπρεπη φαντασία, ανθρώπινη μωρία

μάταια πολεμάς την Ομορφιά.

Μια τέτοια αγάπη, άδολη κι αγνή,

«εσταυρωμένη», ποτέ δεν πεθαίνει,

ούτε παθαίνει, τα «πάντα υπομένει

και ουδέποτε εκπίπτει».

Όλα, μα όλα

τα ανθρώπινα, φεύγουν και χάνονται

και μόνη η Αγάπη μένει.

Είναι αθάνατη.

Είναι ο Ένας και ο Μόνος αληθινός Θεός.

π. Στέφανος

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.