Οσ.Σεραφείμ του Σάρωφ

Ό Οσιος Σεραφείμ, ό στάρετς του Σάρωφ, γεννήθηκε στην πόλη Κούρσκ της Ρωσίας από θεοσεβείς και εύπορους γονείς, τον Ισίδωρο, πού ήταν έμπορος και την Αγάθη Μοσνίν, στίς 19 Ιουλίου 1759. Το πρώτο του όνομα ήταν Πρόχορος.

Σέ ηλικία τριών ετών έχασε τον πατέρα του, και ή ευλαβική μητέρα του, του μετέδωσε τη χριστιανική ευσέβεια και την αγάπη στη λειτουργική ζωή.

Σέ ηλικία 10 ετών μελετούσε τις θείες Γραφές και έδειχνε εξαίσια προσωπικότητα. Υπέφερε από επικίνδυνη αρρώστια, πού θαυματουργικά θεραπεύτηκε από την Παναγία.

Δέκα επτά ετών εγκατέλειψε τον κόσμο και κατέληξε σε μια Μονή στην έρημο του Σάρωφ. Στό 27ο έτος της ηλικίας του, στίς 18-8-1786, αξιώθηκε να καρεί μοναχός με το όνομα Σεραφείμ.

Μετά ενάμιση χρόνο έγινε ιεροδιάκονος και το 1793, 35 χρονών, χειροτονήθηκε ιερέας.

Λίγο αργότερα εγκατέλειψε το κοινόβιο και άρχισε αυστηρή πνευματική ασκητική ζωή, σε άσκητήριο βαθιά στην έρημο του Σάρωφ.

Για τους υψηλούς του αγώνες και τη θεάρεστη ζωή του, αξιώθηκε από τον Θεό το χάρισμα της διορατικότητας και της θαυματουργίας.

Ή ύπερόσια ζωή του άφησε εποχή, ιδιαίτερα στη Ρωσία. Δίδαξε και έφερε στο δρόμο της σωτηρίας πολλούς.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, ή απέραντη αγάπη πού έτρεφε στα πλάσματα του Θεού, και ιδιαίτερα στον άνθρωπο, καθώς επίσης και ή χωρίς όρια ταπεινοφροσύνη του.

Πλούσιοι καὶ φτωχοί, διάσημοι καὶ ἄσημοι συνέρρεαν καθημερινὰ στὸ κελί του, γιὰ νὰ λάβουν τὴν εὐλογία του καὶ τὴν Πνευματικὴ καθοδήγηση γιὰ τὴ ζωή τους. Τοὺς δεχόταν ὅλους μὲ ἀγάπη καὶ ὅταν ἔβλεπε τὰ πρόσωπά τους ἀναφωνοῦσε: «Χαρά μου!».

Απεβίωσε ειρηνικά τη Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 1833, σε ηλικία 74 ετών.

Και μετά τη μακάρια κοίμηση του ό όσιος Σεραφείμ επιτελούσε θαύματα και θεράπευε όλους, όσοι με πίστη απευθύνονταν σ' αυτόν.

Στίς 19 Ιουλίου 1903, έγινε πανηγυρική ανακήρυξη του σε Αγιο, με την παρουσία του τότε Τσάρου, της Τσαρίνας, πολλών μελών της τσαρικής οικογένειας και χιλιάδων λαού. Την ήμερα αυτή έγιναν πολυάριθμες θεραπείες.

Τὰ ἱερὰ λείψανά του ἐξαφανίστηκαν κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ὀκτωβριανῆς ἐπαναστάσεως καὶ ξαναβρέθηκαν τὸ 1990, στὴν Ἁγία Πετρούπολη. Τὸ 1991 ἐπέστρεψαν στὴν μονὴ Ντιβέγιεβο.