+Χριστόδουλος Παρασκευαϊδης

Μνήμη Χριστόδουλου Αρχιεπ.Αθηνών.

29.01.2008

 

 Ήταν ακούραστος.

«ο ζήλος του Οίκου Σου κατέφαγέ με»

Για όλα ενδιαφερόταν, για όλα ανησυχούσε, για όλα πάσχιζε να επιτύχει το καλύτερο..

Είχε κατά νουν το σύνθημα του Αυγουστίνου Καντιώτη: «Ζητούμεν ελευθέραν και ζώσαν Εκκλησίαν». «Ελευθέραν» από τον ασφυκτικό κλοιό του άθεου Κράτους. «Ζώσαν» και σφριγώσαν από την εν συνειδήσει και επιγνώσει ευσέβειαν των χριστιανών.

Λειτουργούσε καθημερινά! Με γλυκειά κατάνυξη.
 
Είχε ισχυρή προσωπικότητα και οργανωτικότητα.

Είχε ευρύτατη και πλουσιώτατη γνώση, προικισμένη διάνοια.

Έβλεπε πλατιά και μακριά.

Στεντόρεια υπέδειξε στην Ευρώπη τις χριστιανικές πολιτισμικές καταβολές της και υποστήριξε να συμπεριληφθεί αυτό στο Σύνταγμα της Λισαβώνας το 2007.

Σθεναρά επίσης στιγμάτισε τους «Ευρωλιγουρηδες», που ήταν έτοιμοι να εκχωρήσουν τα πάντα στην ιδέα μιας αμφίβολης «φιλίας». Και πόσο δικαιώθηκε!..

Δεν φοβότανε! Μιλούσε! Διατύπωνε αλήθειες, έστω και αν θα γινόταν δυσάρεστος (και το ήξερε - και το άντεχε)

Μπροστά σους αδίστακτους σκευωρούς της Νέας Τάξεως, ήταν έτοιμος να θυσιάσει και τη ζωή του.

Και τη θυσίασε.

Αλάνθαστος δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει.

Η ζυγαριά όμως της Ιστορίας τον ανέβασε ψηλά. Και ο λαός! «ο ακίβδηλος και ειλικρινής δραγουμάνος» της Ιστορίας..   

Δεν μπορώ να μη θυμηθώ τους στίχους του Παλαμά..

Σε κλαίει λαός πάντα χλωρό
να σειέται το χορτάρι,
στον τόπο που σε πλάγιασε
το βόλι, ω παλληκάρι.

Πλατειά του ονείρου μας η γη,
κι απόμακρη.. Και γέρνεις
εκεί και σβεις γοργά. Ιερή στιγμή!
Σαν πιο πλατειά
τη δείχνεις και τη φέρνεις,
σαν πιο κοντά..