Λιβανιστήρι στην προθήκη

Ξεκίνησα σήμερα πρωϊ-πρωϊ, να διεκπεραιώσω κάποιες εργασίες στην Κεντρική Αγορά.

Το πρωϊ δεν έχει πολύ κόσμο ούτε στους δρόμους (στην μετακίνηση) ούτε στα καταστήματα.

Εύκολα εξυπηρετείσαι και ..οπισθοχωρείς στον ακύμαντο λιμένα, όπου το «άβατο του κελίου σου», όπου η ποθητή απαραβίαστη γαλήνη. Και επι πλέον, η δυνατότητα ανατάσεων και προσευχής..

Να όμως, που μέσα σ’ αυτό το πολύβουο Κέντρο της Αγοράς μπορείς να συναντήσεις πνευματικές εκπλήξεις.

Κατάστημα Κλειδιών. Οδός Λυκούργου 14-16 μέσα στην ευρύχωρη Στοά, που σε φέρνει στην οδό Πειραιώς..

Ο καταστηματάρχης έγκαιρος στο πόστο, στο καθήκον, στην βιοπάλη της μέρας.. Ανοιχτό το μαγαζί, φωτισμένη η προθήκη..

Και ..το θυμιατό! 

Ανάδοση προσευχής. Ικεσία θείας ευλογίας για τη μέρα.. Φυγαδευτήριο σκοτεινών ενεργημάτων..

Επίσης και ..απλή και απέριτη Ομολογία! 

Μέσα στην καρδιά της Αγοράς, εκεί που στροβιλλίζεται η εγκοσμιότητα και το χρήμα..

Δε συγκρατήθηκα.

Άδραξα το λιβανιστήρι, που ακόμη άχνιζε, και μπήκα μέσα στο Κατάστημα σχηματίζοντας με αυτό το σημείο του Τιμίου Σταυρού.

«Θεία Ευλογία στον τίμιο και ευλογημένο κόπο σας. Ευόδωση στις εργασίες σας. Υπερεπάρκεια των αγαθών του Θεού στην οικογένειά σας»!.

Μιλούσε στο τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή ο άνθρωπος. Ψέλλισε το «ευχαριστώ».

Έφυγα ευχόμενος πάλι και πάλι, ολοκαρδίως, γι αυτόν τον απλό μα τόσο γνήσιο άνθρωπο του Θεού..